Κεφάλαιο 33: Μια κανονική μέρα

511 19 81
                                    

Σας παρακαλώ πολύ επειδή με αυτό το κεφάλαιο υπήρχε πρόβλημα και είναι η τέταρτη φορά που το ανεβάζω πείτε μου αν είναι εντάξει

Αγάπες κάτω διαβάζετε αλλαγές που γίνονται Καλή Ανάγνωση

Στρατούλα:

Ξύπνησα από τα φώτα του ήλιου που έμπαιναν από το παράθυρο και την αυξημένη θερμοκρασία. Τον αντίκρισα να κοιμάται μπρούμυτα σαν μωρό με το στόμα του μισάνοιχτο και τους μυς του προσώπου του πλήρως χαλαρούς. Χαμογέλασα με αυτήν την εικόνα και συνέχιζα να τον χαζεύω για λίγη ώρα ακόμα σκεπτόμενη τα χθεσινά. Το χαμόγελο που είχε χαραχτεί δεν έλεγε να φύγει από το πρόσωπό μου.

Αποφάσισα να σηκωθώ έπειτα από το μικρό μου χουζούρεμα και πήγα στην κουζίνα να κάνω έναν κρύο καφέ. Προσπαθούσα να κάνω όσο περισσότερη ησυχία μπορούσα. Αλλά πώς το θες και φραπές και ησυχία; Άνοιξα το κινητό μου και κοίταξα την ημερομηνία 29 Ιουνίου. Σε μερικές μέρες θα βγούνε τα μόρια των πανελλαδικών. Η αγωνία μου για αυτό με έχει κατασπαράξει. Είναι βασανιστικό. Τελικά έκανα και για αυτόν καφέ απλά και μόνο για να ξεχαστώ από όλα αυτά που με απασχολούσαν. Δεν με νοιάζει θα τον ξυπνήσω! Πήγα με τους παγωμένους καφέδες προς το δωμάτιο. Τους άφησα στο γραφείο του και πήγα να τον ξυπνήσω όταν είδα την πλάτη του γυμνή και μου ήρθε μια διαβολική ιδέα.

«Είσαι χαζή που θα πας να τον ακουμπήσεις με τα παγωμένα σου χέρια ξέρεις θα πάθει κανένα ψυκτικό σοκ»

Παρόλα αυτά δεν άκουσα την φωνή της λογικής στο μυαλό μου και τον αγκάλιασα από την πλάτη του κατεβάζοντας τα χέρια μου παράλληλα προς την κοιλιά του ενώ τον ένιωσα να τινάζετε και έφερα το πρόσωπο μου προς τον λαιμό του αφήνοντας μικρά πεταχτά φιλιά και ψιθυρίζοντας του να ξυπνήσει.

- Θες να με πεθάνεις;

- Γιατί όχι; Λέω χαζογελώντας και με κοίταξε λοξά χαμογελώντας παιδικά με τα λακκάκια του να εμφανίζονται. Ενώ στην συνέχεια με έπιασε και μας έφερε τούμπα ενώ με φιλούσε και έφερε τα χέρια μου στα πλευρά μου.

- Αχιλλέα πάρε τα χέρια σου από εκεί! Είπα μέσα από τα γέλια μου. Αντίθετα με αυτά που του είπα, εκείνος συνέχιζε να με γαργαλάει και να με φιλάει στον λαιμό ανεβαίνοντας στο πιγούνι και φτάνοντας στα χείλη που συνέχιζε να αφήνει μικρά φιλιά. Αποτέλεσμα να σταματήσω να γελάω και να αρχίσω να χαμογελάω ανταποδίδοντας τα φιλία.

Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΜΑΣWhere stories live. Discover now