Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΜΑΣ

Κεφάλαιο 22: Στρατολάτης

Στρατούλα:

Τρείς μέρες τώρα δεν τον έχω δει. Έπειτα από την φυγή του από την καφετέρια δεν τον έχω δει. Τον παίρνω κάθε μέρα τηλέφωνο και δεν το σηκώνει, έχω πάει στο σπίτι του μα δεν έχει ανοίξει κανείς. Εχω τηλεφωνήσει και στον Βαγγέλη και το μόνο που μου έχει πει είναι πως είναι καλά και πως να μην ανησυχώ. Πώς να μην ανησυχώ;

Είναι πρωί και πρέπει να πάω στο super market έχω καιρό να πάω και η έλλειψη προϊόντων έχει γίνει εμφανής. Είναι 29 Ιανουαρίου και πραγματικά δεν ξέρω τι θα κάνω την Πρωτοχρονιά, πιθανών να κάνω video κλήση με τους γονείς μου και τον αδελφό μου για το νέο έτος πάρα την διαφορά ώρας.

Μόλις μπήκα στο κατάστημα και πήρα το καρότσι. Κατευθύνθηκα προς τα ψυγεία του καταστήματος και πείρα τα όσα χρειαζόμουν. Προχώρησα και στους υπόλοιπους και σε έναν είδα ξανά εκείνη την κοπέλα που είχα δει και την παραμονή Χριστουγέννων όταν είχαμε έρθει για ψώνια με τον Αχιλλέα και τον Βαγγέλη. Η κοπέλα γύρισε και με κοίταξε μόλις με είδε μου χαμογέλασε και ανταπέδωσα.

Κ(οπέλα): Καλημέρα χρόνια πολλά!

Σ:- Καλημέρα χρόνια πολλά. Είπα και της χαμογέλασα απαλά.

Κ:- Μόνη σήμερα το αγόρι σου δεν είναι μαζί σου; Ποιον εννοεί;

Σ:- Ποιόν εννοείς;

Κ:- Εκείνο το ψηλό αγόρι με τα καστανά μαλλιά και μάτια. Φαίνεστε πολύ αγαπημένο ζευγάρι. Είπε ζεστά. Μακάρι να ήμασταν με δεν...

Σ:- Α! Όχι δεν έχω αγόρι είμαστε φίλοι! Είπα και η κοπέλα κατσούφιασε.

Κ:- Κρίμα... αλλά δεν φαίνεστε για φίλοι. Είπε και συνέχυσε να τοποθετεί προϊόντα στα ράφια ενώ ευχηθήκαμε η μια στην άλλη καλές γιορτές προχώρησα.

Όταν ήμουν στους πάγκους με τα φρούτα πήγα να πάρω μια σακούλα εκεί πέτυχα την μαμά του Αχιλλέα. Επιτέλους θα μάθαινα για αυτόν!

Σ:- Καλημέρα σας! Είπα και εκείνη ύψωσε το βλέμμα της για να με αντικρίσει, ενώ μόλις το έκανε της χαμογέλασα απαλά.

Ν:- Καλημέρα κορίτσι μου τι κάνεις ;

Σ:- Καλά είμαι. Εσείς;

Ν:- εγώ μια χαρά άλλως δεν είναι. Στο άκουσμα αυτό τα πόδια μου άρχισα να τρέμουν. Ο Αχιλλέας είναι άρρωστος.

Σ:- Γιατί τι έχει. Ρώτησα ανήσυχη και τα φρύδια μου έσμιξαν μεταξύ τους.

Ν:- Προχθές αφού εμείς είχαμε γυρίσει από το σπήλαιο ο Αχιλλέας δεν είχε επιστρέψει, τελικά ήρθε το βράδυ έντεκα η ώρα μούσκεμα απτήν βροχή και μεθυσμένος σε όχι και πολύ καλή κατάσταση. Το πρωί που συνήλθε όταν των ρωτήσαμε μάθαμε και εμείς για την απόφαση σου. Είσαι σίγουρη για αυτό; Όχι. Όχι δεν είμαι, δεν θέλω αλλά πρέπει...