Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΜΑΣ

Κεφάλαιο 34: Γλυκές αλχημείες...

Εδώ και αρκετή ώρα ήμασταν ξύπνιοι και χαζεύαμε. Ο ανεμιστήρας μας χτυπούσε ισοσταθμίζοντας την ζέστη του Ιουνίου. Μου χάιδευε τα μαλλιά όσο εγώ ήμουν ανάμεσα από τα πόδια του. Και εγώ με την σειρά μου χάιδευα ασυναίσθητα το γόνατο του. Εκείνος σταμάτησε να πειράζει τα μαλλιά μου και με ρώτησε.

- Τι θες να κάνουμε σήμερα; Τον κοίταξα και σκεφτόμουν την απάντησή μου.

- Δεν έχω όρεξη για έξοδο για να είμαι ειλικρινής.

- Η αλήθεια είναι πώς δεν έχω καμία όρεξη να κάνω εξερεύνηση τα Γιάννενα στους σαράντα βαθμούς.

- Είναι ένα θέμα η ζέστη είναι η αλήθεια.

- Δεν την μπορώ καθόλου

- Τα γεράματα φταίνε κύριε Βασιλιάδη. Είπα χαχανίζοντας.

- Θα το μετανιώσεις κάποια στιγμή δεσποσύνη μου. Δεν μου γλυτώνεις.

- Κύριε καθηγητά ποιος είπε πώς θέλω να γλιτώσω.

- Πάλι καλά δεν είχα σκοπό να κάνω πίσω έτσι κι αλλιώς.

- Ο μόνος λόγος που θα έβλεπα άλλον άντρα σαν ξερολούκουμο θα ήταν αν ήταν ζαχαροπλάστης και κρατούσε γλυκό. Θα του το έπαιρνα από τα χέρια. Είπα με πειρακτικό τόνο θέλοντας να τον τσινήσω κάτι που όντως έπιασε.

- Πάλι καλά που είπες το γλυκό γιατί αλλιώς θα στο έβγαζα ξινό.

- Βέβαια, αν έβλεπα εσένα με γλυκό δεν θα ήξερα που να πρώτο ορμήσω είπα και άρχισε να γελάει ενώ όταν σταμάτησε με κοίταξε με ένα δήθεν ανώτερο και πληγωμένο βλέμμα.

- Εννοείτε σε μένα, τόσο κόπο θα έκανα για να σου κάνω εσένα γλυκό και δεν θα μου έδειχνες το ευχαριστώ σου.

Τον κοίταξα ερωτηματικά και εκείνος έδειξε με το δάχτυλο του το μάγουλό του και μου έκανε νόημα πως το φιλί είναι το ευχαριστώ. Τότε εγώ χαχάνισα και πήγα να του δώσω ένα αθώο φιλί στο μάγουλο όμως εκείνος γύρισε και βρέθηκαν τα χείλη μας ενωμένα να μάχονται γλυκά μεταξύ τους.

Όταν ξεκολλήσαμε για να πάρουμε ανάσα πριν καν προλάβω να συνέλθω με ξαναφίλησε ποιο παθιασμένα αυτή την φορά. Ένιωσα την άνεση και την σιγουριά στην αγκαλιά του και η πληγωμένη γυναικεία φύση μου άρχισε να αντιδρά θετικά στο άγγιγμα των χεριών του που ήταν κάτω στην μέση μου πιέζοντας τα σώματα μας να ενωθούν.

Ένιωσα ανακούφιση με αυτή την διαπίστωση γιατί έβλεπα πως οι ψυχικοί μου φόβοι και οι ανασφάλειες διαλύονται μαζί του. Έφερα το ένα μου χέρι στην μέση του χαϊδεύοντας τον ενώ σιγά το ανέβαζα προς τα πλευρά του. Παράλληλα το άλλο μου χέρι βρέθηκε στα μαλλιά του τα οποία χάιδευα με την ανάστροφη φορά των τριχών. Ένιωσα ένα επιφώνημα του να πνίγετε στο φιλί και τα χέρια του να τυλίγονται κτητικά στην μέση μου και έπειτα να κατευθύνουν στους γλουτούς μου, τους όποιους με κυκλικές κινήσεις χάιδευε. Παράλληλα ένιωθα τον ανδρισμό του να ξυπνά από την στενή επαφή και εμένα την ίδια να την αναζητάω αντί να την αποφεύγω. Όταν πλέον σταματήσαμε κοιταχτήκαμε στα μάτια και χαμογελάσαμε ασυναίσθητα ο ένας στον άλλο.