Liefde, haat & jaloezie ❤

~19~

Abdel:
Ik nam afscheid van Leila en ging naar binnen, snel nam ik een douch, kleedde me aan. Ik liep naar beneden en at snel nog iets dat mijn ma voor me klaargemaakt had, en nam mijn telefoon en belde Nawfel op.

Nawfel: Allo? Abdel: ahlan bro!! Ewa champion klaar voor je wedstrijd?
Nawfel: zeker dat ik klaar ben, na die stress van vandaag, kan het goed gebruiken.
Abdel: Wrm deed je zo grof tegen Leila...? Je weet goed genoeg dat het jouw chickie haar schuld is...?
Nawfel: Ik weet Abdel..., ik weet niet wat me bezielde, heb er spijt van.
Abdel: Moheem ey ben je al vertrokken of nog niet?
Nawfel: Neej, moet ik je komen ophallen ola? Abdel: Ewa alsjeblieft als je zou willen.. Nawfel: Jek je bent al klaar? Ik kom zo aan, sta al voor mijn auto.
Abdel: Safie rani wached, kom maar. Ik liep naar buiten en wachtte Nawfel op. Daar aangekomen ging Nawfel appart weg om zich klaar te maken, ik ging nog ff bij m langs om hem succes te wensen, de security liet me niet onmiddelijk binnen, maar toen Nawfel mn naam riep liet hij me onmiddelijk door. Daarna keerde ik terug de zaal in. Ik zag dat Moustafa daar zat met nog andere drugsdealers en liep naar m toe, om hem te groeten.

Abdel: Salam Mousti. Moustafa: Ahlannnn Abdel, hoe gaat het met je man? Abdel: Goed goed lhamdoulilah en met jou alles goed? Moustafa: Ewa de zaken rollen zoals het moet, wat moet ik nog meer, zei hij met een lach. Abdel: Mezian mezian. Moustafa: Maar ey vertel me is, ik zag je die andere keer met een meid over straat lopen.. op koopjesavond.. vrijdag....Wat is er gebeurd met jou, ga je daklozen voeden ofzo? Abdel: Hoe bedoel je? Moustafa: Of is het een of ander nicht van jou uit Marokko... Ik bedoel haar kledij man, shit. Ze schijnt door de straten met haar gele jas, damn. Je kan wel beter krijgen dan een junkie.
De woede in me kwam op na zijn woorden, het liefst van al gaf ik hem nu een stoot, maar dat kon ik niet maken. Aangezien het de broer van mijn beste vriend is en dan nog een drugsdealer, en ook ik had respect voor hem. Binnen de kortste keren lag in een rivier helemaal opgeblazen door water... . Die gedachten gaf me de rillingen.

Abdel: Respect voor die meid Mousti... Wollah ze is 1 van die duizend meiden op straat waarvan je kunt zeggen, die is opgevoed...
Moustafa: Moheem jij weet beter, in ieder geval mooi dat je hier bent voor mijn broer ;) en hoe zit dat met die litteken bij je mond?
Abdel: Ewa het is niet alleen jouw broer maar ook de mijne, zei ik met een knipoog. Stelt nix voor, paar jongens in de mac deden stoer... . Moustafa: Hoe zien ze eruit? zei hij meteen kwaad. Abdel: Aah stelt niks voor Mousti!! Ik heb ze samen met Nawfel aan gepakt. Dank je voor je bezordheid, zei ik . Moustafa: Ewa je weet als ik je ergens mee kan helpen, of als iemand lastig valt, je hebt mijn nummer, zei hij. Abdel: Chokran bro

De avond verliep geweldig. En Nawfel werd kampioen. We gingen het met ze allen vieren en reden toeterend de straten rond. We gingen samen nog ergens iets drinken ( zeker geen alcohol voor mij of Nawfel, want daar waren wij niet van). Het was 3 uur smorgens toen ik terug thuis was... , ik ging slapen want moest er al over 4 uurtjes uit.

Leila:
Smorgens vroeg ging ik douchen en mij aankleden. Ik deed een nette zwartestrakke broek aan, lichtblauwe nikes en een lichtblauw truitje. Verder deed ik mijn haren in een nette knot. Ik liep snel de trappen af en ging ontbijten . Ik zag dat mijn moeder al vertrokken was, gaan werken. Meskiena ze deed goed haar best om ons twee in leven te houden .

Ik keek naar de tijd en zag dat het tien voor acht was, en nog altijd geen Abdel. Ik besloot zelf naar m toe te gaan en op hem te wachten. Ik liep de deur uit en ging meteen naar de deur naast ons en belde aan. Abdel 's oudste broer deed open. Ik zag m netjes in zijn pak, hij leek veel op Abdel. Hij had ook dat getint gezichtje met die grote donkere ogen.

Ik stelde me voor en zei dat ik voor Abdel kwam. Broer: Oww jij bent dus Leila, aangenaam. Ik ben Hassan. Abdel's oudste broer. Kijk meid ik hoorde hem wakker worden, kom gerust binnen. En wacht maar op hem. Ik moet gaan werken, sorry. Zei hij met een glimlach.
Leila: Ow aangenaam Hassan, okay. Ik blijf wel wachten, nog een prettige dag verder riep ik hem na. Hassan: Dank je meid. Net toen ik de deur dicht deed kwam abdel moeizaam de trappen af... het moest waarschijnlijk een zware nacht zijn geweest.
Leila: Ewa haast je misschienn...? Abdel: Jah meid sorry heb maar vier uurtjes geslapen.

Hij deed zijn jas aan en we gingen naar school. We waren natuurlijk te laat. De leraar van economie, begon weer eens met zijn geschreeuw.

Ik ging net voor Warda zitten en Abdel volgde me en zat naast me. Hij keek warda aan, die op haar beurt vriendelijk glimlachte. Hij glimlachte terug en keek verlegen weg. Ik voelde die spanning tussen die twee. Maar zij er verder niks van. Ik keek de klas rond en zag dat Nawfel en Ghizlane nog niet in de klas zaten.. Oefff hamdoulilah, wat een opluchting.

Na een halfuurtje gewerkt te hebben, hoorde ik de deur open gaan, iedereen begon te schreeuwen, fluiten en klapten in hun handen. Hij kwam binnen... met zijn slijmbal er achterna.