Liefde, haat & jaloezie ❤

~22~

Abdel keek me versteld aan. Ik liep hem voorbij "Geen commentaar, Abdel" en hij glimlachte naar me en volgde me " Het werd tijd" zei hij... We liepen samen naar de auto. Toen we het hoekje om reden zag ik haar lopen.....

Haar hoofdje naar beneden gericht en haar handen in haar jaszakken....Leila... Mijn hart ging tekeer. Abdel: Eyyy ga eff aan de kant bij Leila. Nawfel: Jah ik ging je net zeggen of zij dat wel was....(Ze3ma alsof ik dat niet weet). Ik reed aan de kant en tuutte naar haar... Ik zag dat ze het niet gewoon was want ze durfde bijna niet om te kijken, Mashallah die meid..., mijn hart ging steeds sneller kloppen bij haar. Nog nooit heb ik echte liefde gevoeld voor een meid... Ik kreeg veel aandacht van meiden. Maar volgens mij zijn meiden die naar jongens zoeken, sletjes... Dit was het enige meisje die geen interesse in me toonde. Ik dacht dat toen ik mijn excuses aanbod ze die direct zou aanvaarden..., maar neej ze liep gewoon door. Dat was ik dus niet gewoon. Ze startte een gesprek met Abdel, ik probeerde met haar te praten, wist dat ze nog boos op me was, maar wou het goed maken met haar. Ze negeerde me telkens, dat deed me wel iets. Ze wou werk gaan zoeken, snel drong tot me door dat mijn oom Aziz (de broer van mijn moeder) nog iemand zocht als serveerster in zijn Snack. Het was een nette zaak in het centrum. Ik en Abdel zeiden dat ook tegen haar. Ze bedankte Abdel en stapte in. Ze wou duidelijk niets met me te maken hebben. Ik neem het haar niet kwalijk. Want ze had groot gelijk. Wat ze deed met die bitch van Ghizlane, van mij mocht ze haar helemaal dood slaan. Het was de jaloersheid die me gek maakte. Ik kon het niet hebben dat ze zoveel aandacht gaf aan Abdel. Wou in zijn plaats zitten, en daarom reageerde ik het af op haar. Ik kon het niet laten haar te bewonderen door mijn spiegel, soms zat ze voor haar uit te staren. Vroeg me af aan waar ze dacht, dacht ze misschien aan mij..? Ik kon het alleen maar hopen. Op een gegeven moment keek zij ook door de spiegel..., naar mij..., ze keek niet weg, zo lief... Ik knipoogde naar haar en richtte mijn ogen weer op de weg met een glimlach om mijn mond.

Leila:

Aangekomen in het centrum ging Nawfel parkeren. We stapten allemaal uit. Ik ging naast Abdel lopen en Nawfel liep naast mij zodat ik uiteindelijk in hun midden liep. Met twee brede kerels aan mijn zij voelde ik me wel een beroemdheid... Ik moest lachen van die gedachte. Ze keken me alletwee vreemd aan. Abdel: Ben je gek aan het worden of zo dat je met jezelf lacht? zei hij al glimlachend. Nawfel: Hmmm denk het ook. Ik werd verlegen. En werd weer helemaal rood. Maar we liepen snel door.

Ik zag dat vele meiden mij jaloers aankeken... Ewa ontplof maar, dacht ik. Tfoe, wat zijn ze hier ook bitchy in Gent, dacht dat Antwerpen de ergste stad was. Maar schijn bedriegt. Vanzodra je liep met een mooie jongen, keken ze je smerig aan. Tfoe. We liepen een marokkaans uitziende snack binnen. Ik zag nog bekende hoofden van school. Nawfel liep naar de toonbank. Nawfel: Ghalie 3aziz! Er kwam een mooie meid uit de keuken. Ze had groene ogen en donkere haren, echt een schoonheid. Ik schatte haar rond de 26 jaar. Nawfel: Ahlan Nadia, is me oom daar zo? Nadia: Neej hij is naar één of andere overleg gegaan. Nawfel: Ow en blijft hij lang weg? Nadia: Wel een uur of 2, waarom kan ik iets doorgeven? Nawfel: Jah, ik heb hier een vriendin van me, en ze zoekt werk, ze is ook marokkaans. Leila dit is de vrouw van mijn oom, Nadia. Leila: Salam 3aleikoom, aangenaam Nadia. Nadia: Aangenaam Leila. Zei ze met een vriendelijke glimlach. Nadia: Dus je bent ook marokaanse... Heb je ervaring? Heb je ooit al ergens gewerkt of zo? Leila: Neej mevrouw dit is mijn eerste keer dat ik solliciteer voor werk. Nadia: Ow noem mij maar Nadia..., is veel gemakkelijker. Je kan morgen na school ff binnen lopen dan is mijn man er wel. Leila: Jah zeker ik zal der zijn, incha Allah... Ik keek naar Nawfel en Abdel. Wou naar huis gaan... tot Nawfel en Abdel naar een groep jongens liepen in de hoek. Ik wist niet wat ik moest doen, meegaan of blijven staan. Ik besloot te wachten en ging aan een tafeltje zitten dicht bij de toonbank.

Abdel:

Leila stelde zich voor aan Nadia. Ik zei altijd tegen Nawfel dat zijn oom geluk had met zo'n vrouw. Ze leek veel op Beyonce, met haar mooie haren.....

Ik zag interesse die Nadia had voor Leila, hoop voor haar dat ze haar aannemen. Volgens mij zat dat er dik in. Ik zag Moustafa en een groep jongens zitten in de hoek, en we gingen er naar toe. Na wat handen geschud te hebben..., wou ik Leila voorstellen aan Moustafa, ik wou hem duidelijk laten zien dat Leila een supermooie en lieve meid is. Wou hem laten zien dat hij verkeerd denkt over haar... Toen ik me omdraaide zag ik haar niet staan. Ik keek naar de toonbank en zag haar staren naar het raam. Volgens mij was ze verlegen. Ik riep haar. Ze keek naar me op.

Leila:

Daar zat ik dan maar... Ik probeerde ergens naar te kijken, voelde me niet op me gemak en beschaamd. Wist me geen houding aan te nemen. Even later hoorde ik me naam. Abdel die me riep. Wajaw zeg me niet dat hij verwacht van mij om daar naar hun toe te gaan. Ik zag alle hoofden naar mij gedraaid, oww shit... Ik stond op en liep naar ze toe....