Meissa Black/ Marauders

~3~

 Okulda sürekli Sirius'un aileden atıldığı ile ilgili dedikodular dönüyordu. Herkes bana bunu soruyordu. Bende hepsini tersleyerek uzaklaştırıyordum. Okul açılalı 1 hafta olmuştu ve yavaş yavaş konuşmalar azalıyordu. Bu kesinlikle iyiye işaretti. 

 Bu geçen 1 haftada Sirius benimle konuşmaya çalışmıştı ama ben hep onu görmezden gelmiştim. Konuşacak bir şey yoktu sonuçta. Regulus'la araları zaten kötü olduğu için onunla konuşmaya hiç çalışmamış. Ah Merlin keşke beni de rahat bıraksa. Ondan kaçtığımı nasıl anlamaz. Sadece o yetmezmiş gibi birde o arkadaşları var. Özellikle Potter'ın gözleri hep üzerimde. Bu gerçekten aşırı rahatsız edici. Evans'a acıdım ben 1 hafta dayanamadım o senelerdir mecbur kalıyor o bakışlara. Düşüncemle göz devirdim. Bir bulanığa üzüldüğüme inanamıyorum.

 Yanıma doğru koşan Slytherin bir çocukla bakışlarım ona döndü. Nefes nefese yanıma vardığında kaşlarımı çatarak ona baktım. "Snape ve Çapulcular... yine... kavga ediyorlar." Nasıl koştuysa konuşurken sürekli duraklıyordu. Duyduklarımla sinirle nefes aldım. Çocuğun omzuna vurup hızlı adımlarla arka tarafa doğru yürümeye başladım. Önce kalabalık çarptı gözüme sonrada Potter ve Severus. 

 Sert adımlarla oraya ilerledim. "DAĞILIN! HEMEN!" Kalabalıkta beni görenler yavaş yavaş dağılmaya başladılar. Bazıları ise bana yer verdi. Asamı çıkartıp onlara doğrulttum. "Expelliarmus!" Potter asasız kaldığında hızla bakışları bana döndü. Aynı zamanda Sirius da asasını bana çevirdi. Kaşlarımı kaldırarak baktım onlara. Sirius beni görünce asasını yavaşça indirdi. "Asanı indir Severus!" Beni ikiletmeden asasını cebine koyup yanıma yaklaştı. 

 Gözlerim Remus'a kaydı. "Öğrenci başkanı olarak arkadaşlarını mı kayırıyorsun yoksa. Benden önce geldiysen daha önce ayırman gerekmiyor muydu? Ah yoksa sende başlatanlardan mısın Lupin?" Alaylı bakışlarım onun üzerinde dolanıyordu. Remus konuşmadan söze Potter atladı. "Onun bir suçu yok o da daha yeni gelmişti." diye onu savunmaya geçmişti bile. 

 Alayla güldüm. "Teşekkürler Bay Lupin cevabınız için. Kendi konuşamıyorda sözcüsünü mü konuşturuyor." Sirius beni süzüyordu kaşlarını çatarak. Tam ağzını açacaktı ki tekrar konuştum. "Her neyse büyük bir şey olmadan geldiğim için şanlısınız yoksa Profesöre durumu bildirmek durumunda kalacaktım." Yapmacık olduğu belli olan bir gülümseme gönderdim onlara. Sonra anında sert bakışlarım aldı yerini. Son kez onlara bakıp arkamı döndüm. "Dağılmanızı söylediğimi sanıyordum! Eğlence bitti!" Severus'un kolundan tutup oradan uzaklaştırdım.

-----

 "Şu aptallarla uğraşmaktan vazgeç artık Sev." dedi Alector. Hepsi oturmuş Severus'la konuşurken, Rabastan benim oturduğum koltuğa yaslanmış umursamazca bakıyordu. Ben ise tekli koltuğa yatmış yandan bacaklarımı sallandırıyordum. Rabastan bir anda bacaklarımı tuttu. "Sallama. Dikkatim dağılıyor." Göz devirdim. "Ay sanki çok önemli bir şey yapıyorsunda." Beni umursamadan bacaklarımı tutarak o da Severus'a birkaç şey dedi. 

 Gram umurumda olmayan muhabbetle kafamı arkaya attım ve gözlerimi kapattım. Herkes hala küçük sınıfmışız gibi davranıyordu. Bu da sinirimi bozan şeylerden biriydi. Artık son sınıftık ve ilgilenmemiz gereken başka şeyler vardı. Laf dalaşı hep olan bir şeydi ama fiziksel bir şey yapıp dikkat çekmek artık iyi değildi. Özellikle bizler için, bir şey olsa ilk şüphe çeken biz olurduk. Bazen bende kendimi tutamam diye korkuyordum ama daha dikkatli olmalıydım.

 Kafama çarpan yastıkla kaşlarımı çatarak kafamı kaldırdım. Bana sırıtarak bakan Rabastan ile karın boşluğuna sert bir tekme geçirdim. İnleyerek karnını tuttu ve öne eğildi. Göz devirip ayaklandım. Çevremdeki aptallar yüzünden en çok yaptığım hareket olmuştu resmen bu. Evan bu haline güldü. "Black kızı ile uğraşmaman gerektiğini senelerdir öğrenemedin mi?" Sözlerine güldüm ve göz kırptım. "Biraz ders vermelisin bunlara Evan."