Meissa Black/ Marauders

~22~

 Rabastan hiç beklemeden Remus'un yakasına yapıştı. "Ne dedin lan sen az önce tekrar et!!" Bizi gören çapulcular hızla buraya koştular. Sirius sertçe Rabastan'ı itti. "Uzaklaş!"James Rabastan'ın üstüne yürüdüğünde bu seferde bizimkiler olaya dahil oldular. Alector James'ı, Evan ise Sirius'u itip Rabastan'ın yanında durdular. "Asıl sen uzaklaş yoksa o elini kırarım!" Evan'ın sert sesiyle herkes birbirine sinirli bakışlar atmaya başladı.

 "İlk önce sizin arkadaşınız saldırdı o yüzden kes sesini!" James Evan'a doğru yürüdü. Rabastan sanki yerinde duramıyor gibi Remus'a dikmişti bakışlarını. Diğerleri kendi aralarında tartışmaya başlayınca hırsla yine Remus'un yakalarına yapıştı. İkiside birbirlerine nefretle bakıyordu. Hızlı adımlarla yanlarına yaklaştım ve Rabastan'ın kolunu tuttum. "Önce beni dinle... Sakinleş ve ters bir şey yapmadan önce ilk beni dinle lütfen." Ani hareketle herkes yine bize odaklanmıştı. Çapulcular buraya yaklaşmak için uğraşırken bizimkiler onları tutuyordu. 

Rabastan gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. Sonra sertçe bıraktı Remus'u ve bana döndü. "Her zaman önce seni dinlerim Meissa. Senin hakkında kesin hüküm vermem. Önceliğim her zaman sensin." Gözlerimin içine bakarak konuşmasıyla yine kendimi kötü hissettim ondan sakladığım için her şeyi. "O zaman gidelim hadi. Konuşalım önce." Usulca kafasını salladı ve onu yönlendirmeme izin verdi. Tuttuğum kolundan çekerek yürüyordum. Gözlerim kısa süre Remus ile birleşti ama hızla çektim gözlerimi. 

 Kimsenin olmadığı tenha bir yere geldiğimizde kolunu bırakıp karşısına geçtim. "Bak olayın nasıl göründüğünü biliyorum ama asla düşündüğün gibi bir olay yok. Sana yalan söylemeyeceğim kısa bir süre ondan hoşlandım ama o kadar. Önce çapulcular bizi öğrendiler sonrasında iyice düşündüm ve bir karara vardım. Ben asla kendi benliğimden vazgeçmezdim o da beni öyle kabul etmezdi. Seçeceğim taraf açık ve net belliydi." 

 Yüzüme sanki beni anlayamıyormuş gibi bakıyordu. Ondan hoşlandığımı söylediğimde kaşları çatıldı. "Sen... siz gerçekten berabersiniz yani. Meissa nasıl böyle bir şey yapabilirsin!" Sinirlendiğini hissedebiliyordum. "Bir de sakladın, hepimize her gün yalanlar söyledin sen!" Yutkundum ve ellerimi yüzüne doğru uzattım. Gözlerim doldu ve yanaklarını avuçlarım içine alıp okşadım. "Beni dinleyeceğini söyledin devam edebilir miyim?" Gözlerini kaçırdı ve belli belirsiz kafasını salladı.

 "Tüm bunlardan sonra kararımı söylemek için onunla görüşecektim akşam ama aklıma başka bir şey geldi."

Flashback(17. bölüm)

  Duştan çıktıktan sonra kafam epey karışıktı. "Tatlım iyi misin az önce gayet iyiydin moralin düşmüş sanki biraz."  Holly'nin konuşması ile ona döndüm ve yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim. "İyiyim ya sadece biraz başım ağrıyor o kadar." İçimde tutmak gittikçe zorlaşıyordu. Ama bugün bitecekti ve bende rahatlayacaktım. Kısa süre onlarla konuştuktan sonra odadan çıktım ve ortak salona girdim.

 Evan beni gördüğünde hızla yanıma geldi ve kolunu omzuma attı. "Kızım neler olmuş neler!" Coşkuya konuştuğunda heyecanını bozmamak için yüzüme meraklı bir ifade yerleştirip ona baktım. "Ne olmuş yine? Kimin dedikodusunu duydun." Gözlerini kısıp beni inceledi bir süre. "Bir şey olmuş! Ne oldu?" Şaşkınca ona baktım. "Ne? Bir şey yok onu da nereden çıkardın." Kolunu omzumdan çekip karşıma geçti. "Yalan söyleme. Durgunsun bir şey olmuş ama yüzüne yapmacık bir ifade yerleştiriyorsun."  Tamam beni iyi tanımalarından nefret ettiğim başka bir olay daha. "İyiyim ya abartma sadece başım-" Göz devirdi ve bana ciddi bir yüz ifadesi ile bakmaya başladı. "Anlamayacak kadar salak mıyım Meissa?"

 Derin bir nefes verdim. Biriyle paylaşmazsam artık delirecektim resmen, o yüzden kararımı verdim. "Off tamam anlatacağım ama yalnız kalacağımız bir yere gidelim." Yüzünde zafer sırıtışı oluştu. Beni onayladı ve bahçeye çıktık. Ona döndüm "Bak kimseye tek kelime etmeyeceksin tamam mı? Sana güveniyorum burada konuşacağız ve burada kalacak." Göz devirdi ve yine onayladı. Remus ile aramdaki olanların hepsini ona anlatmıştım.