CHAPTER 27: CHANGES

10 1 17
                                    

Midnight’s POV

It’s been almost five years when that thing happened. I got to finish my degree at the same university where he studies. Hindi na ulit kami nagkita pagkatapos ng break up namin. Hindi rin ako makaalis ng Baguio that time kasi may scholarship ako na nakuha sa school. Sa awa ng Diyos ay pina-graduate niya ako on time kahit palagi ako nagkakaroon ng mental breakdown.

“Miss Midnight, someone is looking for you,” one of my juniors called me.

“Yes! I’ll follow. Serve them coffee first,” sagot ko. 

“Noted, Ma’am!” sagot niya.

I am now practising my architecture degree here in Switzerland. After passing the board exams I decided to go here. Tutol pa sila Mama noong una pero pumayag pa rin. Pagkatapos kong makipag-usap sa kliyente ay tinawagan ko na ang engineer na in-charge sa project nila. 

“Hello? Good day Engr. Johnsons,” bati ko.

“Good day, Architect! Why did you call?” sagot niya.

“One of our clients asked for revisions in the blue print. I already sent you the revised blueprint in your email,” sagot ko.

“Okay, thanks! I’ll fetch you after work?” sagot niya. 

“Nope. I bought my car with me,” sagot ko.

“Then I will just eat dinner at your place,” sagot niya.

“Bahala ka kung anong gusto mo,” sagot ko.

“Okay then. Wait for me,” sagot niya.

Binaba ko na ang tawag pagkatapos naming mag-usap. Tinuloy ko na ang mga naiwan kong trabaho. Nang matapos ay nagsimula na akong iligpit ang mga gamit ko para makauwi na. 

“Architect, good evening!” tawag ng secretary ng boss ko.

“Good evening! Yes?” sagot ko,

“Are you going home now?” she asked.

Tumango naman ako bilang sagot.

“Sir told me to go to his office before you go home,” sagot niya.

“Okay. Thank you,” sagot ko.

Umalis na rin siya pagkatapos naming mag-usap. Nang mailigpit ko na ang mga gamit ko ay dumiretso ako sa opisina ng boss namin. Pagkarating ko sa opisina ay natagpuan ko si Ajax na nandoon sa couch. Nginitian ko lang siya bilang pagbati na sinagot niya ng kindat. 

“Good evening, Sir,” bati ko.

“Good evening Architect Agnello. I decided to let you and Engr. Johnsons take part in the conference that will happen on Wednesday,” he said.

“Sure, Sir. Just send me the details of the conference that we’ll be attending,” sagot ko.

“That’s all. You both can go now,” sagot niya.

Sabay na kaming lumabas ni Ajax. Kinuha niya ang bag na nasa balikat ko pati na ang mga bitbit kong blueprints. Ganito na talaga siya noong nagkakilala kami. Minsan pa nga’y hinahatid niya ako sa opisina. Kapag naman hindi ko type mag-drive ay sabay kaming pumapasok sa trabaho. 

“Ang dami mo namang dala. Bakit may mga blueprints ka pang dala?” saad niya. 

“Marami akong remaining projects. Hindi ko matapos-tapos lahat sa sobrang dami. Sobrang benta kasi noong huli kong project kaya marami akong pending,” sagot ko.

“Don’t overwork yourself. Hindi ka naman robot para tanggapin lahat ng offers nila,” sagot niya.

“I know it’s just that I need funds for something,” sagot ko.

Once Upon A Night In Baguio (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon