Part48
"ទៅជាមួយយេីងទេ ? "
ជុននីនងាកទៅប្រភពសម្លេង គេបេីកភ្នែកធំៗសាងការភ្ញាក់ផ្អេីល តែក៏ភាំងមិនស្ទេីរដែល ព្រោះអ្នកកំពុងនិយាយជាមួយខ្លួនមុខមាត់ដូច ជាអ៊ូយ៉ុង ? ។
" ខ្ញុំកំពុងតែយល់សប្តិអត់នឹង? ? " ជុននីនងាកមុខចេញ ទះថ្ពាល់ខ្លួនឯងតិចៗ ក្រែងលោស្រវាំងភ្នែក ស្រម៉ៃឃេីញអ៊ូយ៉ុង ឬមកពីខ្លួនស្រវឹង តែខ្ញុំមិនបានផឹកស្រាឯណា ?
" ក្មេងឡប់ ! " កម្លោះតូចញញឹមអស់សំណេីចនឹងកាយវិការមនុស្សធំ ។ ជុននីនបន្ទាបជង្គង់ចុះ លេីកដៃច្បិចថ្ពាល់ អ៊ូយ៉ុងរូបរាងជាក្មេងប្រុស នៅឡេីយ ទាំងភ្ញាក់ផ្អេីល
" ជាអ៊ូយ៉ុងមែន ? ចុះហេតុអីក៏...ខ្លួនតូចម៉្លេះ? ? ខ្មោចលងទេដឹង ឬក៏យ៉ុង ក្រិន? ? មនុស្សតឿ ? ? " ជុននីនសួរខ្លួនឯង វាចម្លែកណាស់ព្រោះថាកន្លងទៅដប់ឆ្នាំហេីយដែលបែកពីអ៊ូយ៉ុង តែពេលបានជួបគ្នាម្ដងទៀតស្រាប់តែ មកជួបក្នុងសភាព អ៊ូយ៉ុងជាកុមារ ។
" ទៅវិញជាមួយយេីង ! អ្នកណាអនុញ្ញាតិឲ្យឯងមកកន្លែងបែបនេះ ? " ទោះជា រូបរាងជាក្មេងដដែលប៉ុន្តែចិត្តគំនិតគេ ផ្លាស់ប្ដូរឆ្ងាយណាស់ អ៊ូយ៉ុងកាន់តែបេះដូងត្រជាក់ កាយវិការសម្ដីសម្ដៅដូចយុវវ័យ
" ហេ៎ ? ក្មេងតូចនិយាយឲ្យស្រួលបួលជាមួយបងតិចទៅ"
" អ្នកណាប្អូនឯង ខ្ញុំបងឯងមួយឆ្នាំណា ជុននីន! "
" ស្គាល់ឈ្មោះបងទៀត? ប្អូនវង្វេង ប៉ាម៉ាក់មែនទេ ? ប្រាប់មកប៉ាម៉ាក់ឈ្មោះអីចាំបងជួយរកណា " ជុននីនមិនខ្វល់អ្វីដែលជាគិត គឺក្មេងម្នាក់នេះគ្រាន់តែមុខមាត់ដូច អ៊ូយ៉ុងពីក្មេងប៉ុណ្ណោះ
" ហ៊េីយ ! " អ៊ូយ៉ុងច្រត់ចង្កេះដកដង្ហេីមធំ ធុញថប់ ។ ទទួលស្គាល់ថា គេក្មេងមែន តែបេីគិតតាមថ្ងៃខែកំណេីត អ៊ូយ៉ុងអាយុ18ជិត19ឆ្នាំហេីយ គ្រាន់តែពេលរស់នៅ អាណាចក្រគ្រឹស្តាល់ ពេលវេលាដេីរមិនដូចនៅភពមនុស្ស ប៉ុន្តែបេីនិយាយពីចំណេះដឹងវិញ បែកអូរហូរស្ទឹង ស្អីក៏គេចេះដែល ។
YOU ARE READING
𝗡𝗼𝘁𝗵𝗶𝗻𝗴'𝘀 𝗴𝗼𝗻𝗻𝗮 𝗰𝗵𝗮𝗻𝗴𝗲
Vampireទោះជាពេលវេលាចេះតែផ្លាស់ប្ដូរទៅមុខតែបេះដូងខ្ញុំមិនដែលផ្លាស់ប្ដូរឡេីយ វានៅតែឆ្លាក់ឈ្មោះរបស់អ្នកជាប់ជានិច្ច...ហេីយក៏ជារៀងរហូតហេីយក៏គ្មាននរណាមកជំនួសកន្លែងរបស់អ្នកដែរ។ ត្រឡប់មកលេីកនេះបងនឹងរក្សាអូនទុក មិនឲ្យចាកចេញចោលបងម្ដងទៀតឡេីយ ..។ ...
