Part50
" បង ឆ្លៀតឱកាសណាស់ អ្ហ៎ា ហាមកម្រេីកឲ្យសោះ " ថេហ្យុងងាកមកហាមម្រាមប្ដីដែលកំពុងតែលេីកដោលចង្កេះឡេីងតិចៗ
" អូនហាមបានដែលហេស៎ ? ? " នាយវៃចិញ្ចេីមថាក់ប្រពន្ធ និងប្រឹងដោលចង្កេះកាន់តែខ្លាំងៗនិងញ៉ាប់ៗ ។
" អ្ហាសៗៗ បេីអូនដឹងថានៅក្បែរបង មិនចំណេញចឹង អ្ហាស អូនមិននៅទេ ! ចន ជុងហ្គុកមនុស្សឆ្លៀតឱកាស "
" បងជាមនុស្សចូលចិត្តស្រវ៉ាចាប់យកឱកាស អ្ហាស ស្រួលណាស់ " រាងក្រាស់ផ្គើនលើកចង្កេះមកស៊ប់នឹងរបស់ខ្លួន មិនខ្វល់ខ្វាយនឹងពាក្យជេស្ដីរបស់ប្រពន្ធព្រោះពេលនេះគេទប់មិនជាប់ទេ គេជឿថាថេហ្យុងក៏ដូចគ្នាគ្រាន់តែថេហ្យុងមាត់រឹងប៉ុណ្ណោះ ។
ពួកគេសង្ងំជាមួយគ្នានៅក្នុងអាងទឹករហូតទៅដល់មួយម៉ោង ។ តែកុំបារម្ភអី ជុងហ្គុកធ្វេីតែ1សុិចប៉ុណ្ណោះ ខ្លាចប្រពន្ធរបស់គេបាក់កម្លាំង ។
ថេហ្យុងឈរចងក្រវ៉ាត់កឲ្យប្ដី រៀបបត់សម្រួលកអាវ ឲ្យបានសមរម្យ ។ ជុងហ្គុកឱនសម្លឹងប្រពន្ធទាំងស្ញប់ស្ងែង រាល់ថ្ងៃគាត់គិតថាសំណាងខ្លាំងណាស់ដែលមាន ថេហ្យុងជាប្រពន្ធ ។ នៅពេលថេហ្យុងរៀបសម្រួលតួខ្លួនជុងហ្គុករួចរាល់ហេីយ រាងតូចលេីកកាបូបធ្វេីការហុចឲ្យប្ដី ។ ជុងហ្គុកញញឹមស្រស់ទទួលយក ដោយមិនភ្លេចថេីបកន្លែងទាំងបីរបស់ ប្រពន្ធ ថ្ងាស ថ្ពាល់ និងមាត់ ។ ពួកគេតែងតែធ្វេីបែបនេះដេីម្បីបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ ។
" បងទៅធ្វេីការហេីយណា៎ នៅផ្ទះកុំរពឹសពេក "
" គិតថាអូនជាកូនក្មេងពីរខួប ហេ៎ លោកប្ដី "
ថេហ្យុងសម្លឹងមុខប្ដីដៀងភ្នែកសម្លក់បន្ទិចខ្នាញ់ណាស់ ៗ ចូលចិត្តតែញ៉ោះ ។ ជុងហ្គុកចាប់ទាញថ្ពាល់ប្រពន្ធ
" មោះសុំថេីបមួយទៀតមក កម្លាំងចិត្តរបស់បង " ជុងហ្គុកត្រដាងដៃព្យាយាមចូលទៅថេីបប្រពន្ធម្ដងទៀត តែថេហ្យុងរុញចេញ
" ទៅធ្វេីការឲ្យលឿនទៅ អូនមិនចង់ឃេីញមុខបងទេ "
" ហ៎? ? មិនចង់ឃេីញពិតមែនហេស៎ ? "
" មិនចង់ឃេីញ ទេ យល់អត់ "
" ចឹងល្ងាចនេះបងទៅគេងនៅសណ្ឋាគារហេីយណា៎ តែបេីទៅម្នាក់ឯងដូចមិនសម គួរតែមានមនុស្សកំដរអត់ អូនជួយថាមេីល "
YOU ARE READING
𝗡𝗼𝘁𝗵𝗶𝗻𝗴'𝘀 𝗴𝗼𝗻𝗻𝗮 𝗰𝗵𝗮𝗻𝗴𝗲
Vampireទោះជាពេលវេលាចេះតែផ្លាស់ប្ដូរទៅមុខតែបេះដូងខ្ញុំមិនដែលផ្លាស់ប្ដូរឡេីយ វានៅតែឆ្លាក់ឈ្មោះរបស់អ្នកជាប់ជានិច្ច...ហេីយក៏ជារៀងរហូតហេីយក៏គ្មាននរណាមកជំនួសកន្លែងរបស់អ្នកដែរ។ ត្រឡប់មកលេីកនេះបងនឹងរក្សាអូនទុក មិនឲ្យចាកចេញចោលបងម្ដងទៀតឡេីយ ..។ ...
