my son's father is a boss | hyunlix ✔

part 28

"Merak etmeyin, yakında iyileşir. "

"Teşekkürler."

Az çok duyduğum seslerle gözlerimi açıp önümde ki beyaz gömlekli bi' adamı ve Hyunjin'i incelemiştim.

"Oh, Felix uyandı."

Gözlerimin bulanıklığı tam açıldığında önümde ki tanıdık doktora bakmıştım. Yine ne olmuştu bana diye içimden geçirdim. Kafamı Hyunjin'e çevirdiğimde elini yanağıma koyup okşamaya başlamıştı, Hyunjin.

"Dün bayıldın. Ben de sabah olur-olmaz doktoru çağırdım."

Endişelenerek hemen dirçilip doktora baktım. Yoksa hamile miyim?! Bayılmıştım cidden! Her şeyi hatırlıyordum.

"Merak etme hiçbir sorunun yok, Felix. Bedenin naif olduğundan hemen bayılmışsın. Çok vitamin içsin."

Diyerek Hyunjin'e dönmüştü. Hyunjin hızlı-hızlı kafa sallamıştı.

"Siz orasını merak etmeyin. Ben vitaminler alacağım."

"Gerek yok, Hyunjin. Kendim kendime alırım. Kahraman havalarına girme sen, hemen."

Yastığı alıp belimin altına koymak isterken konuştuğumdan hissetmemiştim, ama bir anda belime giren kramp ile donmuştum. Doktor ile Hyunjin hızla bana bakmıştı.

"Sorun nedir?"

"Y-yok bir şey."

Hyunjin yanıma oturup saçlarımı okşamış ve ne olduğunu anlamaya çalışmıştı.

Sikeyim!! Belimin ağrısından ölmek üzereydim. Doktor fark ederse rezil olurdum. Hemen doktor fark etmeden geçiştirmem lazımdı.

"Sorun yok ya. İyiyim ben. Gerçekten."

Yavaşça belimi yatağa indirirken, ağrı yüzünden sol gözüm titremişti. Hyunjin fena becermişti beni cidden.

"Bebeğim, iyi misin?"

Hyunjin'in bebeğim demesini anladığım gibi ona dönüp kaş-göz yapmıştım. Ama anlamadan bana bakmıştı.

"Siz gidebilirsiniz. Ben iyiyim artık."

"Peki öyleyse. Ben gideyim artık. Herhangi bir sorun olursa hemen beni arayın."

Doktor hem bana, hem de Hyunjin'e gülümseyip çıkış kapısına ilerlemişti. Kapının önünde duran yardımcı, hemen kapıya kadar doktoru geçirmişti.

"Felix, sorun ne? Ağrın varsa doktor'a söylemelisin."

"Hyunjin belim ağrıyor!!"

Ani bağırmamla Hyunjin irkilmişti. Sessizce bana bakıp sızlanmamı izlemişti. Belimi tutarak arkama yaslanmaya çalışmıştım.

"Hepsi senin suçun!! Akşam evine çağırdın, beni bayılana kadar becerdin, şimdi de sorun ne mi diyorsun!?"

Hyunjin yanıma oturup sakinleştirmeye çalışıyormuş gibi elimi tutmuştu. Ama hızla elimi çekip karnımın üstüne koymuştum.

"Off!! Cidden çok acıyor!"

"Tamam krem süreceğim, sakinleş."

Yanımdan kalkıp endişeyle içeri odaya gittiğinde, gözlerimle onu izlemiştim.

--

"Hwang bey ne zamayn geliy?"

Yardımcı, küçük çocuğun sessizce kafasını okşamış ve gülümsemişti ona heyecanla bakan çocuğa.

"Deden yakında seni görmeye gelecek. Sen uslu ol, tamam mı Minwon?"

Küçük, hemen hareketli şekilde kafa sallayıp elinde ki treni sessizce kutuya koymuştu.