The Wicked Painter (Brilliantes Series #2) (COMPLETED)

CHAPTER 9

Chapter 9: Markiana & Connections

"THANK you. First time ko na maka-received ng magandang feedback from stranger. Simula nang pinatayo ko ito ay iilan lang ang bumili ng obra ko. Saka kumikita lang ako kung may mga festival sa probinsya namin. Horror paintings... This is...wow... Nakaka-touch naman..." ani ko at matamis na ngumiti sa kanya.

Napatingin naman ako sa likuran ng babae ng may lalaking papalapit sa amin. Bago pa man ako makapagsalita ay hinila na niya ang braso ng babae dahilan na napatayo ito.

Aba, bigla-bigla na lamang siyang manghihila ng mga tao at babae pa? Where's your manners?

"You're here. This is creepy," he commented and he glanced at me. Mas nakita ko tuloy nang maayos ang mukha niya.

Makapal ang kilay, matangos ang ilong... Basta guwapo siya...

Ano'ng creepy ka riyan? At bakit may kamukha na naman siya...

"And maybe you're the owner," dagdag pang saad niya and he even pointed at my direction. Seriously?

"Kilala mo?" nakangiwing tanong ko sa babae at umiling siya bilang pagtanggi. Hindi naman pala niya kilala ang isa pang kamukha ng lalaking iyon.

"I don't even know him. Maybe your visitor, too," she said.

"Oh, then. Hi, Miss. I'm Engineer Markus S. Brilliantes, nice to meet you?" nakangiting pakilala niya sa sarili niya at naglahad pa siya ng kamay sa babae.

Bumilis ang pintig ng puso ko... Another Engineer, and another Brilliantes. Sinu-sino pa ang makikilala kong kamukha at halatang kapamilya ng lalaking iyon?

"Not interested," the girl said in a flat tone at may ibinigay sa akin na... calling card. Kinuha ko naman iyon.

"Contact her, let's meet some other time, Miss?" aniya. Napangiti ako.

"Rea... Just call me, Rea," usal ko.

"Theza," maikling sagot niya lang din.

She was about to leave but this man stopped her at hindi ko nagustuhan ang ginawa niyang iyon. Hinanda ko ang sarili ko.

"That's a s-xual harassment, Sir," malamig na sabi ko at umigkas pataas ang isang paa ko.

Guess what I have done to him? I kicked his face...

"Maniac," I murmured. Nakita ko pa ang pagtaas ng sulok ng mga labi ng babae. Nagustuhan niya yata ang ginawa kong pagsipa sa lalaking ito.

"Why did you do that?!" he asked me in a cold voice. Hindi naman ako natakot dahil hindi naman siya mukhang katakot-takot.

Ang guwapo rin ng isang ito. Walang halong joke. Kaanu-ano rin kaya ito ni Engineer Brilliantes? Hindi iyong mas bata na Brilliantes na nakilala ko sa party, ah. Iyong dalawang matanda na binigyan ako ng one million na itinago lang pala ni Lola Areah. Akala ko nawala ko na. Grabe nga ang iyak ko ng gabing iyon.

Tapos iyon naman pala ang dahilan. Ayaw lang akong mawala ni Lola Areah.

"You touched that emotionless and pretty lady, like you want to r*pe her,"   I replied and his eyes widened in shocked.

"How could you say that?! I didn't do anything against her will! And for your information I'm not a r*pist, Miss weird," he complained. I know right, hindi naman siya mukhang r*pist.

"No one asking," I said.

"Weird," narinig kong bulong pa niya.

"And by the way, bakit binigyan ka niya ng calling card?" he asked me. Interested?