Daddy's Cutie

Part 27

پارت بیست و هفتم

«بذار کمکت کنم.»

یه قدم به جلو برداشت و دستش رو سمت دم نرم پسرک دراز کرد و تلاش کرد کمکش کنه؛ اما پسر خرگوشی، دستش رو پس زد و با اخم غلیظی که روی ابروهاش نشسته بود به دکتر خیره شد.

جیمین با ترس از خشم خرگوش، یه قدم به عقب برداشت و میزان زیادی از اب دهنش رو قورت داد.

«چ...چیه؟! فقط میخواستم کمکت کنم.»

جونگکوک چشم غره ای به هیونگ دکترش رفت و سمت اینه چرخید.

با دقت و به نرمی، دمش رو از سوراخ توی لباس که متناسب با سایز بدنش دوخته شده بود، بیرون کشید و به خودش خیره شد.

«تو خیلی زیبا شدی، جونگکوک! مطمینم تهیونگ نمیتونه نگاهش رو از تو بگیره.»

جونگکوک با توصیف جیمین، سرخ شد و دستاش رو به گونه هاش رسوند. تفکر اینکه ددی اش ازش تعریف کنه و درحالیکه اون رو بغل میکنه، با دم بیرون زده از لباسش بازی کنه و لب هاش رو ببوسه، انگیزه اش رو بیشتر میکرد و باعث میشد قلبش مثل جوجه ای که اشتیاق دیدن مادرش رو میکشه، با سرعت زیاد توی سینه اش میکوبید.

لب های نرمش رو لای دندون گرفت و برقی توی چشم های تیله ای رنگی اش دیده شد.

بار دیگه ظاهر خودش رو از نظر گذروند.

ساعت ۲۰ شب رو نشون میداد و فقط یک ساعت مونده بود تا همراه جیمین و یونگی به مراسم تولد بره و ددی اش رو ببینه.

فقط یک ساعت دیگه، خود جدیدش رو به ددی اش نشون میداد.

پاپا جین اش ازش خواسته بود بهترین خودش رو به ددی اش نشون بده و مثل یه بزرگسال در برابرش رفتار کنه.

پاپا جینش بهش گفته بود به تهیونگ نشون بده، میتونه پارتنر مناسبی براش باشه.

با اینکه جونگکوک هنوز درکی از کلمه پارتنر نداشت؛ اما میتونست حدس بزنه منظور پاپاش چیه. اون ازش میخواست عاشق ددی اش باشه... 

دستی به شلوارکش کشید. به نظر خودش توی این لباس ها خیلی خوشگل به نظر میرسید و امیدوار بود ددی اش هم ظاهرش رو دوست داشته باشه.

یه شلوارک سفید کوتاه پوشیده بود که قسمت تپل تر رون هاش رو میپوشوند و تا بالای زانوش پایین میومد. قسمت بالای لباس رو تیشرت سفیدی تشکیل داده بود که از روش سرهم سرمه ای رنگی پوشیده بود.

عروسک خرگوشی رو توی جیب جلوی سرهمش گذاشته بود و نیشخند میزد.

این عروسکی بود که تهیونگ براش خریده بود ولی فرصت نکرده بود بهش بده. یونگی به شکل نامحسوس این عروسک رو از کمد مخفی تهیونگ توی شرکت بیرون کشیده بود و برای جونگکوک اورده بود.