Marriage To Mr CEO [COMPLETED]

𝐊𝐀𝐁𝐀𝐍𝐀𝐓𝐀 1

KASALUKUYANG nagsasabon ang dalaga ng kaniyang ginamit sa pagkain. Mag-isa lang siya sa bahay dahil hindi pa umuuwi ang kaniyang asawa, magmula pa kahapon. Naiinis siya dito dahil hindi man lang ito mag gawang mag text o tumawag kung kailangan uuwi pero mas nangingibabaw ang pag-aalala para dito.

Sa kabilang banda, nagmamadaling umuwi ang binata sa kaniyang asawa ng namalayang umaga na, hindi niya magawang mag text o tumawag dito dahil sa na lowbat ang kaniyang cellphone at naiwan niya sa sasakyan ng may mga armadong lalaki na tumambang sa kaniya kagabi. Nagpalipas siya ng umaga sa isang kubo na walang tao ng maiwala niya ang mga naghahabol sa kaniya.

Binalikan niya ang kaniyang sasakyan sa inis ay tinadyakan niya ang gulong na lahat plat ang tire. Kinuha niya na lang ang kaniyang cellphone bago naghanap ng pwedeng masakyan. Mabuti na lang may napadaang jeep at nakasabay siya papuntang high way mabuti na lang at nadala niya ang kaniyang wallet hindi siya nahirapan. Kaagad naman siyang nakarating sa kaniyang bahay ng mabilis na dumating ang mga tauhan na pinasundo niya. Walang ingay na pumasok siya sa loob, napadaan siya sa kusina at nakita niyang kumakain ng tahimik ang asawa na halatang wala ito sa sarili.

She's worry about me last night.

Imbes na lapitan ang asawa tahimik siyang umakyat papunta sa kanilang silid para makapaglinis ng katawan para hindi ito masyadong mag-alala kapag nakita siya, thirty minutes siya sa banyo bago naisipang lumabas.

Nag-suot siya ng black jeans at simpleng black shirt, hindi pa naman siya aalis kaya ito na muna ang isusuot niya.

Wala siyang naiisip na paraan para kausapin ang asawa, alam niyang galit ito at nagtatampo sa kaniya dahil sa hindi siya umuwi pero isa lang ang alam niya, hindi siya nito mahihindian kapag nilambing niya ito.

Napangisi siya ng makita ang asawa na sa harap ng lababo naghuhugas, pinasadahan niya ng tingin ang kabuohan nito, nakatalikod ito pero kitang-kita niya ang ganda ng asawa, ang maliit nitong bewang, at matambok na pang-upo na kay sarap himas-himasin. Ang makinis at mapuputing balat na kay sarap haplosin, ang mahaba at tuwid na tuwid nitong buhok na kay sarap amoy-amoyin. Pinagmamasdaan niya pa lang ang asawa nabubuhay na kaagad ang kaniyang laman.

She never fail turning me on.

Walang ingay na nilapitan niya ito, "Babe," Mahinang tawag niya sa asawa ngunit wala itong naging tugon sa kaniya. Ilang minuto niyang hinintay ang sagot nito ngunit tanging tunog lang ng tubig sa gripo ang kaniyang narinig.

Bumuntong hininga siya at sumandal sa lababo habang pinagmamasdaan ang asawa na tutok sa paghuhugas, ni hindi man lang nito napagka-abalahan na lingunin siya.

"Pauwi ako kagabi ng may nang ambush sa akin, hindi ko kabisado ang Lugar kaya nahirapan akong mailigaw ang mga humahabol sa akin habang sa hindi ko na matandaan ang daan na tinatahak ko, nailigaw ko sila pati sarili ko nailigaw ko. Mabuti na lang may isang kubo doon ako nagpalipas ng gabi, pag gising ko hindi naman ako masyadong kalayuan sa kalsada kaya kaagad akong nakasakay sa jeep na dumaan, that's why I get back this morning." Paliwanag niya kahit na hindi ito humihinggi ng paliwanag niya.

Wala siyang nililihim dito at ayaw niya rin na magsinungaling sa asawa kaya sinasabi niya lahat ng nangyari dahil ayaw niyang pagdudahan siya nito. Alam nito ang buong pagkatao niya ang swerte niya sa part na hindi siya nito hinusgahan at tinanggap siya nito ng buong-buo. Hindi niya sasayangin ang pagmamahal na ibinibigay nito sa kaniya lalo na ang tiwala nito, hindi niya gugustuhing magloko dahil kontento na siya sa asawa na mayroon siya.

"Inuna mong magpaliwanag kaysa ang bigyan ako ng halik?" Sarkastikong tanong ng asawa at tinapunan siya ng masamang tingin bago ibinalik ang attention sa paghuhugas.

Napangisi siya sa reaction ng asawa, kinabahan talaga siya doon akala niya totoong galit ito sa kaniya. Hindi siya nagkamali na ito ang pinakasalan niya, maganda na mabait pa. Lahat ng bagay ay nasa asawa na kaya mahal na mahal niya ito.