Güzel Seven Adamlar Serisi l...
Her kadın kendi masalının sonunu kendi yazar.
Lavin Saygın.. Tam bir çirkin ördek yavrusu olan gastronomi mezunu bir aşçı. Tek hayali kendi restoranını açmak olan genç kızın yolu yaşadığı bir takım talihsizliklerden...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
**************************
Kaç dakikadır odamda kırmızı bir yüzle oturduğumu bilmiyordum. Banyoda yaşadığımız adrenalin dolu anlardan sonra Sadun Feride hanıma iyi olduğunu duş alıp geleceğini söylemiş hemen akabinde uzaklaşan ayak sesleriyle kaçar gibi üstümün ıslak oluşunu bile umursamadan banyodan çıkmıştım.
Odama geldiğimde kalbim hala çok hızlı atıyor ben hızına yetişemiyordum. Üzerimdekileri çıkartıp giydiğim kuru kıyafetlerle dermansız kalan bedenimi yatağa bırakmış öylece boş bakışlarla yeri izliyordum.
Korku, heyecan , mutluluk huzursuzluk hepsi birbirine girmişti sanki ve ben ne yapacağımı bilemiyordum. Boş bakışlarla yeri izlediğim bakışlarımı kaldırıp makyaj masam da ki saatime baktım. 20 dakikadır bu odadaydım. Sonra bakışlarım aynaya kaydı. Dudaklarım hafif şiş duruyordu. Yanaklarım ise kırmızı bir elma şekeri gibiydi. Oflayarak ellerimi yüzüme kapattım. Daha ne kadar kaçabilirdim ki yüzleşmekten.
"Olacak ile öleceğe çare yok Lavin. Çık şu odadan bir an önce hadi.."
İç sesime hak verip ayağa kalktım. Nemli saçlarımı ensemde toplayarak belime doğru salınmasını sağladım. Sonrada derin bir nefes çekip kapıyı açtım. Elim kapının kulpunda kalırken şaşkın bakışlarım duvarda sırtını dayamış kolları halde bağlı duran Sadun da takılı kaldı.
"Odandan hiç çıkmayacaksın sandım bir an.."
"Ne- Neden çıkmayayım ca-canım.."
Heyecandan kekeleyen halime içten içe söverken onun ise dudakları hin bir tebessümle yukarı kıvrıldı. Sonrada yerinde doğrulup bana bir adım attı. Kapıyı kapatıp sırtımı kapıya yaslarken kalbim dudaklarımda atıyordu sanki. Elinin birini kapıya başımın üzerine yerleştirdi. Başını hafif eğdiği an bakışlarım hafif şişmiş ateşten kurumuş dudaklarına düştü. Zihnimin beni götürdüğü ateşli anlardan korkarak bakışlarımı hızla yeşil irislerine çıkardım. Göz bebekleri an be an büyürken diğer elini uzatıp yanağımı okşadı. Bu temasla tüm bedenim titrerken göz kapaklarım saniyelikte olsa kapanıp açıldı.
"Daha benden ne kadar kaçacaksın güzel sevgilim.."
"Ben sizden kaçmıyorum. Onu da nereden çıkardınız. Ayrıca ben sizin sevgiliniz değilim."
Sert çıkan sesimle afallayıp elini başımdan indirdi. Bir adım benden uzaklaşırken kokusu hala zihnimi bulandırmak için etrafımda dolaşıyordu.
"Lavin bu ülkeye senin için geri döndüm. Banyo da o anları yaşayıp hala sevgili olmadığımızı iddia edebilir misin?"
Aylardır onun yokluğu ile sınanan kalbime yakınlığı hiç iyi gelmiyordu. Öfkem dün gece yok olup gitmiş olsa da kırgınlık hala vardı. Bir adım atıp iyice yaklaştım. Bakışlarım yüzünü talan ederken o bir kaç kez yutkunmak zorunda kaldı. Bana yaşattığı heyecanı oda yaşasın istedim. Elim usulca göğsüne uzandı. Parmak ucumla sert gövdesinde dairler çizerken nefesleri hızlandı. Adem elması yutkunmasıyla hareket ederken bir gün dudaklarımı o noktaya bastırmanın hayalini kurdum. Başımı kaldırıp dudaklarına doğru uzattım başımı. Nefesim yüzüne vururken o gözlerini kapattı usulca. Bu hali beni gülümsetti. Lakin bir yandan da ürküttü. Onun etki alanında iken içimden çıkan kadına inanamıyordum. Karşımdaki adamla flört edecek kadar cesur, onun tek dokunuşuyla her bir azası eriyip yok olacak kadar tutkuluydu....
