Güzel Seven Adamlar Serisi l...
Her kadın kendi masalının sonunu kendi yazar.
Lavin Saygın.. Tam bir çirkin ördek yavrusu olan gastronomi mezunu bir aşçı. Tek hayali kendi restoranını açmak olan genç kızın yolu yaşadığı bir takım talihsizliklerden...
Ruhum bedenimden çekilip alınmış bir şekilde Serdar gittiği andan beri yatağın kenarında oturuyordum. Yüzüm gözyaşlarımın kuruması sebebiyle sızlıyordu hafif hafif. Ben bunca zaman boyunca hayatımın zoraki adımlarla ilerlemesine alışmıştım. Ta ki o ruhuma nefes üfleyen yeşil gözleri ile kendi çabalarımla kurduğum dünyamı altüst edene kadar. Onun yanında tatmıştım ilk defa huzur denen duyguyu. Ben ilk defa birinin yanında doya doya gülmüş ve birinin gözlerinde ki kendi yansımama hayran kalmıştım. Onun bana olan aşkıyla yıllarca zorbalığa uğradığım ve nefret ettiğim bedenimle barışmıştım. Ama şimdi tüm mutluluğum, huzur içinde aldığım nefesler bir toz bulutu misali dağılmıştı.
Zerre acımadan bir gecede alaşağı etmişlerdi her şeyi. Şimdi ölümünü bekleyen bir idam mahkumu gibi Azrailimi yani Alpay Karayel'i bekliyordum bu odada. Ne kadar öyle hayattan kopmuş bir şekilde durdum bilmiyorum . Kapının açılma sesi ile ağırca kaldırdım başımı geleni görmek için. Serdar sabahki halinden farklı olarak siyah bir takım elbise ile karşımda duruyordu. Yavaş adımlar ile ayaklarımın ucuna kadar gelmiş sinirli soluk alışverişleri ise odanın sessizliğini bölüyordu.
"Hala hazırlanmamışsın.. Sanırım sabah yeteri kadar açık olmadım sana."
Onun odada yankılanan sesine benim dudaklarımdan çıkan histerik kahkahalar eşlik etti. Kolumu arkamdaki yatağa koyup destek alarak ayağa kalkarken her bir uzvumun uyuşması ile duraksadım bir süre. Bir kaç saniyelik verdiğim es sonrası ağırca doğrularak ayağa kalktım. Daha sonra ise onun karşısına geçip Sadun ile aynı renk gözlerinin içine baktım . Bakışlarımda her ne gördüyse bir adım geriye gitti irkilerek. Bense aksine onun üzerine gittim içimden taşmak üzere olan nefret hissiyle.
"Biliyor musun Serdar; benim hayatım senin gibi leş yiyicilerle uğraşmakla geçti. Ne senin beni Sadun ile tehdit etmenle ben istediğini yaparım, nede böyle karşıma geçip beni korkutarak üzerimde hakimiyet kurmana izin veririm. Bilmelisin ki şu hayatta bir kuru canım var benden alabileceğin. O yüzden beni daha fazla zorlama. Şimdi çık odadan dışarı. Değil yüzünü görmek sesini duymaya bile tahammülüm yok."
Onun omzuna vurarak yanından ayrılıp banyoya doğru ilerlerken kendimi daha güçlü hissediyordum. Tam banyonun kapısına elimi atıştım ki aklıma gelen şey ile ona döndüm.
"Bu arada bir daha bana her hangi bir sevgi sözcüğü kullanırsan o ses tellerini kökünden koparırım. Senin hastalıklı zihninde kurduğun hayaller zerre umurumda değil . Beni bir daha o hayallere asla dahil etme. Duydun mu beni?"
