Scars - Your Choice (Harry Styles Fanfiction)

Hoofdstuk 6 ~ Emma Smith

Ik ruk me los uit zijn greep en ren zo snel mogelijk naar de deur. Ik open de deur en kom de hoek om als Mo mijn haar beet pakt en er aan trekt. Hij trekt me terug de kamer in, terwijl ik de longen uit mijn lijf gil. Hij trapt de deur met zijn voet dicht en duwt me grof op het bed. Hij komt op me af en drukt zijn hand op mijn mond, zodat ik amper nog geluid kan maken. Hij grabbelt in zijn broekzak en haalt een zakmes tevoorschijn en zet deze tegen mijn keel.

"Hou je nu je bek dicht?" vraagt hij boos, maar ook genietend van zijn macht.

Ik knik zachtjes ja en Mo haalt zijn hand weg. Zijn hand verplaatst zich over mijn lichaam en hij komt bij mijn broek. Zijn hand gaat naar het knoopje. Dit gaat te ver. Ik geef hem onverwacht een trap in zijn kruis en ik vlucht de kamer uit. Dit keer ben ik sneller omdat Mo niet makkelijk meer kan lopen. Ik kijk nog een keer achterom en knal tegen een lichaam aan. Zo begon het met Mo ook. Maar alles is nu beter dan met Mo zijn. Ik ga achter de persoon staan en bedenk me nu pas dat ik nog in mijn bh sta en dat de jongen waar ik me achter verstop waarschijnlijk geen idee heeft wat hier aan de hand is.

Hij draait zich om en ik kijk hem in zijn groene, prachtige ogen. Zijn ogen glijden over mijn lichaam en hij kijkt me bezorgd aan. Waarschijnlijk is mijn mascara helemaal uitgelopen van het huilen en ik sta nog steeds in mijn bh. Beschermend sla ik mijn armen om me heen. Ik kijk langs de jongen en zie Mo aan komen rennen. Mijn ogen worden groot en de jongen draait zich om. Ik sta nu nog steeds achter de jongen en roep naar Mo dat hij uit mijn buurt moet blijven.

"Wat is hier allemaal aan de hand?" vraagt de jongen.

"Niks. Dit is mijn zusje en ik moest haar halen van onze moeder omdat Emma hier boos was weggerend. Kom mee Emma", zegt Mo.

De jongen wil voor me vandaan stappen maar ik hou hem vast. "Nee! Ik haat je! Je bent mijn broer niet en je wilde me verkrachten!" schreeuw ik Mo toe.

Twee paar ogen kijken me nu aan. Een paar bezorgd, en een paar razend. De jongen, die met het bezorgde paar ogen, duwt me zachtjes naar achter om wat afstand van Mo te nemen en gaat weer beschermend voor me staan. Mo, degene met de woedende ogen, roept dat de jongen aan de kant moet gaan. Hij weigert. Mo geeft hem een klap in zijn gezicht, maar nog steeds staat de jongen voor me. Ondertussen heb ik voorzichtig, zonder dat het iemand opviel, nog wat stapjes naar achter gedaan om uit de buurt te blijven van Mo. Ik zie dat Mo weer in zijn zak graait naar, waarschijnlijk, zijn zakmes.

~

Moet ik de jongen waarschuwen? Hem bij Mo vandaan trekken en samen vluchten? Deze jongen is wel mijn held...

Of moet ik wegrennen nu ik zeker weet dat het nog kan?

Wat kies jij?