Scars - Your Choice (Harry Styles Fanfiction)

Hoofdstuk 17 ~ Emma Smith

Ik kies voor dé klassieker: 'De Titanic'. Gemma pakt de dvd uit het kastje en maakt het doosje open. Ze doet de dvd in de dvdspeler en op het scherm is te zien dat hij bezig is met laden."Wil je popcorn?" vraagt Gemma.

"Ja lekker" antwoord ik, en we lopen samen naar beneden.

We lopen naar de keuken, en uit een kastje pakt Gemma een zak met popcorn.

"We hebben alleen zout, is dat goed?" vraagt ze.

"Prima" antwoord ik.

Ze pakt een grote schaal en goot daarin de hele zak leeg.

"En cola?" vraagt ze, terwijl ze al naar de koelkast loopt.

Ik knik. Gemma geeft me mijn cola aan en zo lopen we weer naar boven.

De hele avond hebben we gekletst, en ik heb daardoor eigenlijk niet zo veel van de film meegekregen. Ik weet toch al hoe die afloopt: de boot zinkt. Ik hoor voetstappen op de trap en de deur van de kamer gaat open."Weten jullie wel hoe laat het is?" vraagt ze streng.

Ik kijk naar Gemma en daarna naar de klok. 3:12 uur. Mijn mond valt open. Ik wist wel dat die film lang duurde, maar dat het zo laat zou worden...

"Hup hup! Ga zorgen dat jullie kunnen gaan slapen" zegt Anne

Gemma en ik springen op en lopen naar de badkamer.

"Heb je een tandenborstel voor me?" vraag ik.

Ik heb echt het gevoel dat ik een last ben. In één weekend heb ik ruzie met mama en André, loop ik weg van huis, word ik half aangerand, ben ik de oorzaak van een steekpartij en heb ik nieuwe vrienden. Er is zo veel gebveurd.

"Hier, neem deze maar" zegt Gemma en ze geeft me een nieuwe tandenborstel.

We poetsen onze tanden, en om in te slapen kan in een groot shirt van Harry lenen.

"Heb je misschien een Iphone oplader?" vraag ik. "Ik niet. Maar Harry wel" zegt Gemma en ze graat wat in een kastje. Ze haalt er een grote warboel aan snoertjes en kabels uit.

"Succes" zegt Gemma lachend en ze gooit de opladers op het bed.

"Dankje" lach ik, terwijl ik begin met zoeken.  

Gemma is naar haar eigen kamer gegaan, en nu lig ik hier, in een vreemde buurt, een vreemd huis, een vreemde kamer en een vreemd bed. Al doen Gemma en Anne zo hun best om me thuis te laten voelen, het voelt toch anders. Ik hoor mijn telefoon trillen, wat betekent dat hij ver genoeg is opgeladen. Ik typ mijn code in en zie meteen 18 gemiste oproepen. O. Ze misten me dus wel.  

~

Zal ik mama terug bellen? Waarschrijnlijk wil ze dan meteen weten waar ik ben enzo, en dan moet ze gelijk alles weten.  

Of zal ik morgen gewoon naar huis gaan? Dan heb ik het zelfde probleem, maar dan hoef ik teminste niet nu direct weg.  

Of zal ik gewoon helemaal niks doen en hier blijven?

Wat kies jij?