"Goed nieuws!" roept de dokter net op het moment dat Harry zijn lippen tegen de mijne aanduwt, en hij loopt naar binnen.
Ik schik er van en zit meteen rechtop. Max is er blijkbaar ook van geschrokken want hij begint te huilen. Ik loop naar de kinderwagen waar ik hem in had gelegd en geef hem zijn speentje. Hij sabbelt er op en is dan gelijk stil. Dat ging nog best makkelijk.
"Je toestand is stabiel en als alles vanavond nog in orde is, mag je morgen naar huis, op voorwaarde dat je alles rustig houdt" zegt de dokter.
Ik zie gelijk een lach op Harry's gezicht. Ik begrijp het wel. Het is hier gewoon verschrikkelijk saai. De dokter kijkt dan naar mij.
"Emma, kan ik jou even spreken?" vraagt de dokter.
Ik knik en loop met hem mee naar de gang.
"Je weet wat we hebben afgesproken over de rust. Een huilende baby en een meisje die zijn hoofd overuren laat draaien zijn nou niet echt voorbeelden van dingen die in die categorie passen. Ik stel voor dat je Harry wat minder vaak op zoekt nu hij nog moet genezen" legt hij uit.
Ik knik maar ben het er niet mee eens. Deze kus betekent dat hij er voor mij wilt zijn. Dat hij het zelfde voelt voor mij als ik voor hem. Ik heb hem nodig, en hij mij. De dokter loopt weg en ik ga weer naar binnen.
"En?" vraagt Harry nieuwsgierig.
~
Wat moet ik doen? Moet ik hem vertellen wat de dokter heeft gezegd, en hem dan een tijd niet meer zien?
Of moet ik iets verzinnen van wat de dokter gezegd zou kunnen hebben, en het advies van de dokter negeren?
Wat kies jij?
JE LEEST
Scars - Your Choice (Harry Styles Fanfiction)
FanfictionDit verhaal is bijzonder. In dit verhaal bepalen lezers zelf mee hoe het verhaal gaat lopen. Dit verhaal gaat over Emma. Emma is haar ouders zat en besluit om een nachtje niet thuis te slapen. Na die ene nacht, verandert alles. Emma komt in aanrakin...