Anne zit naast me en slaat gelijk een arm om me heen. Ik laat mijn hoofd op haar schouder rusten. Gemma stormt naar me toe en strekt me in een knuffel. Ik ben blij dat ze me zo steunen. Hoe erg boos ik ook geweest ben, ik hou toch van mama. En op de een of andere manier geef ik zelfs om André. Ze hebben me zo vaak het gevoel gegeven dat ik alleen was. Sinds ik ben weggegaan zijn alleen maar dingen mis gegaan. Als ik was gebleven hadden ze allebij nog geleefd. Dan hadden ze geen aangifte hoeven doen en hadden ze nooit dat ongeluk gekregen. Ik voel me een verschikkelijk mens.
"We moeten denk ik wel zo snel mogelijk naar het politie bureau, zodat je niet meer vermist bent" zegt Gemma.
Ik zie Anne boos naar Gemma kijken.
"Hoe kan je dat nou zeggen? Ze komt er net achter dat haar moeder en stiefvader zijn overleden, en jij gaat gelijk over op het politie bureau?" zegt Anne.
Ze neemt het voor me op. Tegen haar eigen dochter. Maar ik weet dat Gemma gelijk heeft.
"Ze heeft gelijk. Ik zal ook de oppas moeten verlossen van Max. En wat dacht je van het huis. Dat kan ik nooit alleen blijven betalen" zeg ik, en terwijl ik er over na denk, bedenk ik me dat er nog veel meer problemen zijn behalve de dood van mama en André.
We wisselen wat blikken uit en besluiten met z'n drieën te gaan. We trekken onze jassen aan en lopen naar buiten.
~
Zelfde vraag als vorige keer: Willen jullie een Harry- of een Emma pov??
JE LEEST
Scars - Your Choice (Harry Styles Fanfiction)
FanfictionDit verhaal is bijzonder. In dit verhaal bepalen lezers zelf mee hoe het verhaal gaat lopen. Dit verhaal gaat over Emma. Emma is haar ouders zat en besluit om een nachtje niet thuis te slapen. Na die ene nacht, verandert alles. Emma komt in aanrakin...