Hoofdstuk 41 ~ Emma Smith

389 16 3
                                    

Ik druk op het knopje om te beantwoorden en hou de telefoon bij mijn oor.

"Emma, waar ben je?" vraagt Sam argwanend.

"Sam, het spijt me zo! Ik kan het uitleggen..." begin ik.

"Dus je bent er niet, fijn dat jij je zo goed aan afspraken kunt houden" roept ze sarcastisch door de telefoon.

"Sam.." begin ik weer, en dit keer luistert ze wel, "Ik weet niet zo goed hoe ik dit moet vertellen, en daarom wilde ik het ook liever niet over de telefoon doen"

"Maar?" vraagt Sam.

"Maar.. Dat kan niet want ik zit in Parijs," zeg ik heel zachtjes.

"Wat?!"

"Ik weet het, het klinkt heel stom want ik had met jou afgesproken, maar laat het me uitleggen," zeg ik waarna het even stil is, "Nadat ik zei dat ik bij Eva ging slapen kwam ik een jongen tegen, we hadden wat gepraat en hij bood geld aan voor een hotelkamer. Ik heb het aangepakt en later die middag kwam hij wat spulletjes brengen en toen wilde hij me verkrachten en toen ben ik gevlucht en toen botste ik tegen Harry aan en na een heel gedoe was ik veilig en had die jongen Harry neergestoken en toen ging ik met hem mee naar het ziekenhuis en bleef bij zijn moeder en zus slapen, en toen zagen we op het nieuws dat mijn moeder en André waren overleden, toen kreeg ik wat met Harry, en ik heb de voogdij over Max en toen vroeg Harry me mee naar Parijs en ik heb ja gezegd." zeg ik snel achter elkaar.

Het is een tijdje stil en daarna hoor ik een toon die betekent dat Sam heeft opgehangen. Stomverbaasd en een beetje zorgelijk kijk ik naar Harry.

"Ze heeft opgehangen" zeg ik.

Ik stop mijn telefoon weer in mijn tas. Harry pakt mijn hand weer.

"Lieverd, maak je nou niet zo'n zorgen," zegt Harry, "ze belt vast wel terug en anders bel je haar vanavond nog even"

Ik knik.

"Maar wat als ze me niet gelooft?" vraag ik.

"Ze moet je wel geloven. Als ze mij ziet, en mijn wond, en de begrafenis formulieren, en de papieren voor Max' voogdij" zegt hij en hij heeft gelijk.

"Dat is waar, en ik wil haar ook niet onze avond laten verpesten" zeg ik en ik glimlach.

Dan komt de ober en zet onze bestelling op tafel.

Op de terugweg leun ik in de trein tegen Harry aan.

"Bedankt voor vandaag," zeg ik, "je had gelijk, ik had dit inderdaad even nodig"

Harry heeft een kus op mijn kruin en dan doe ik mijn ogen dicht.

Ik word wakker doordat ik lichtjes word geschud. Ik open mijn ogen en kijk recht in een paar groene ogen. Als ik iets verder kijk zie ik dat ik door Harry word gedragen, bride-style. Ik glimlach naar hem en hij glimlacht terug.

"Ik kan ook wel zelf lopen hoor" zeg ik.

Harry schud zijn hoofd waardoor zijn krulletjes alle kanten op springen. Shit, z'n wond.

"Harry, zet me neer!" zeg ik lichtelijk in paniek.

Harry kijkt me bezorgd aan en zet me dan neer.

"Wat is er?" vraagt hij.

Ik zeg niks en til zijn shirt een beetje op om zijn wond te kunnen bekijken.

"Ho ho, niet hier" zegt Harry met een grijns.

"Ik wilde naar je wond kijken hoor, niet wat jij denkt. Maar precies zoals ik dacht, hij is weer open," zeg ik, "waarom tilde je me?"

"Ik wilde je niet wakker maken" zegt Harry.

En zachte 'ahw' komt uit mijn mond.

"Harry we moeten terug naar de dokter" zeg ik vastberaden.

"Nee, rustig maar. Maak je nou niet zo druk. Het doet niet eens heel veel pijn. Het was moeilijker om jou wakker te maken als je zo lief ligt te slapen dan om je te tillen" zegt Harry.

Ik geef hem een kus en we lopen samen verder naar Harry's huis. Het is al laat dus we gaan zo zachtjes mogelijk naar binnen.

"Wil je hier slapen, of haal je Max op en slaap je dan thuis?" vraagt Harry zachtjes.

"Als ik hier mag blijven, graag" zeg ik.

"Natuurlijk," zegt Harry, "ik laat je mijn kamer wel even zien"

Hij loopt naar een andere kamer waar hij alleen zijn hoofd om de hoek steekt.

"Max ligt hier, en hij slaapt" zegt Harry als hij terug is.

Dat was dus niet zijn kamer.

"En dit is mijn paradijsje" zegt Harry terwijl hij de deur van een andere kamer openhoudt.

Ik lach. Hij doet wel leuk alsof het een verassing is maar ik heb zelfs al in zijn kamer geslapen. Harry geeft mij rustig een rondleiding door zijn kamer, terwijl ik blijf grinniken.

"Wat is er nou?" vraagt Harry.

"Niks. Alleen dat ik hier al een keer heb geslapen, dus dat je me echt niet hoeft te laten zien waar jouw bed staat. Bovendien kan ik dat zelf ook wel zien" zeg ik lachend.

Met een pruillipje gaat hij op het bed zitten.

"Heb je een shirt voor me waar ik in kan slapen?" vraag ik.

"Ja hoor, alleen slaap ik eigenlijk zonder shirt" antwoordt Harry.

"Oh, ja. Dat kan ook" zeg ik terwijl Harry naar de kast loopt en er een shirt uit trekt.

"Is dit warm genoeg?" vraagt hij en hij houdt een t-shirt op.

Ik knik.

"Anders hou jij me toch wel warm" zeg ik met een knipoog.

Harry grijnst even en gooit dan het shirt naar me toe als ik even niet oplet. Hij komt recht in mijn gezicht en ik kijk Harry zwaar beledigd aan. Hij lacht en daarna schiet ik ook in de lach.

"Nou, ik ga je niet meer laten zien waar de badkamer is want jij kent dit huis blijkbaar als je eigen broekzak" zegt Harry.

Ik steek mijn tong naar hem uit en loop daarna naar de badkamer. De tandenborstel die ik vorige keer heb gekregen staat er nog dus die kan ik weer gebruiken. Harry pakt de roze. Ik had eigenlijk verwacht dat die van Anne was, maar blijkbaar niet. We poetsen onze tanden en daarna maak ik mijn gezicht even vrij van make-up. Ik kijk in de spiegel. Ieuw. Mijn hoofd lijkt zo kaal, leeg, zonder make-up. Ik kijk Harry niet meer aan en loop naar zijn kamer waar het gelukkig donker is. Hij hoeft mij niet zo te zien. Ik begin me alvast om te kleden. Harry loopt de kamer binnen en doet het licht aan. Ik zie even niks door het felle licht, maar als ik er aan gewend ben zie ik Harry naar me kijken.

"Kan je het zien?" vraag ik grappend.

"Oh, sorry. Ik wist niet dat je het erg vond" zegt hij en hij begint zich ook uit te kleden.

Ik trek het shirt aan wat ik van Harry mocht lenen en ga op het bed zitten. Ik besef me nu pas weer dat hij me nu wel weer goed kan zien, dus ik besluit om Harry gewoon zo min mogelijk aan te kijken. Harry gaat in bed liggen en ik doe het zelfde.

"Wacht. Het licht moet nog uit" zegt hij als we net allebei lekker liggen.

Ik lach en Harry kruipt uit bed. Hij loopt naar het lichtknopje en nu pas zie ik dat hij alleen zijn boxers aan heeft. Ik had verwacht dat hij dan wel een broek aan zou doen, maar blijkbaar niet. Het licht gaat uit en ik voel het bed aan een kant een stukje inzakken wat betekent dat Harry weer in bed is komen liggen. Als mijn ogen weer een beetje aan het donker gewend zijn kijk ik Harry aan. Hij glimlacht lief. Hij duwt zachtjes zijn lippen tegen me aan en fluistert 'slaap lekker' in mijn oor. Ik doe hem na en haal daarna een krulletje uit zijn gezicht. Harry's hand beland op mijn heup en hij trekt me dichter tegen zich aan. Zijn lichaam voelt warm aan. Ik draai mijn rug naar Harry zodat het fijner ligt en dan doe ik mijn ogen dicht.

Scars - Your Choice (Harry Styles Fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu