Hoofdstuk 21 ~ Emma Smith

690 22 19
                                    

Mijn tranen willen naar buiten. Ik probeer ze tegen te houden. Het lukt. Als we de kamer van Harry binnenkomen lijkt hij verbaasd. Volgens mij heeft hij door dat ik het zwaar heb want hij vraagt wat er aan de hand is. Ik antwoord. Nouja, zonder echt antwoord op zijn vraag te geven. Ik wil het hem best vertellen, maar ik wil hem niet lastig vallen met mijn problemen. Wat als hij mij een aansteller vindt? Het liefst lag ik nu in zijn armen. Maar hij ziet toch niks in mij. Ik ben enkel de veroorzaker van alle problemen om hem heen.

Hij kijkt me doordringend aan. Ik geef toe. Ik vertel hem het verhaal en leg uit wat Max hier doet. Ik kan dit nooit alleen. Morgen moet ik gewoon weer naar school, maar ik kan niet ondertussen voor Max zorgen, voor inkomsten zorgen en het huis onderhouden. Was ik nou nog maar minderjarig. Dan had ik al die zorgen niet. Maar helaas ben ik vorige maand “volwassen” geworden. Voor de wet dan. Ik voel me nog altijd een dom en onvolwassen ding. Ugh.. Ik walg van mezelf. Niemand kan toch ooit iets in mij zien? Harry niet. Niemand. Het lukt me niet meer om mijn tranen binnen te houden. Kon ik nu maar bij iemand uithuilen. Iemand die van me houdt…

Ik durf niet omhoog te kijken. Niet naar Anne, Gemma en zeker niet naar Harry. Ja, misschien ben ik verliefd, maar wat dan nog? Ik kan het hem niet vertellen. Ik kan het gewoon niet. Ik wil nu geen vrienden kwijtraken en zeker Harry niet. Hij geeft me het vermogen om door te zetten als ik het moeilijk heb. Ik besluit toch te kijken. Net op dat moment kijkt Harry ook en snel kijk ik weer weg. Voilà, mini-hartaanval...

~

Sorry voor het kleine hoofdstukje, maar ik zal wat sneller een nieuw stuk uploaden om het te compenseren ;) Even een vraagje: hoeveel mensen lezen nu eigenlijk dit? Kun je even een reactie achter laten als je dit leest, want ik heb namelijk geen idee... :S

Scars - Your Choice (Harry Styles Fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu