“Oh wat gezellig!” zegt Anne, “Emma en Zayn, blijven jullie ook eten vanavond?”
Ik denk even na. De begrafenis. Ik kan niet.
“Nee sorry, ik moet iedereen nog uitnodigen voor de begrafenis en dat is echt een hoop werk” leg ik uit “dus ik denk dat ik maar eens ga”
Ik sta op, met mijn rug nog naar Harry. Ik voel twee handen op mijn heupen die ze naar beneden duwen. Ik kan niks anders dan op Harry’s schoot vallen waar ik meteen gevangen genomen word door zijn armen die hij om me heen slaat. Ik zucht.
“Hoe vaak ga je dit soort dingen nog doen?” vraag ik geïrriteerd.
“Totdat je beseft dat ik niet wil dat je steeds weggaat” zegt Harry kort.
Ik draai mijn hoofd naar hem toe en kijk hem in zijn prachtige ogen aan.
“Ik ook niet. Maar sommige dingen moeten nou eenmaal gebeuren. Daar kan geen van ons wat aan veranderen” zeg ik wijs.
Ik geef hem snel een kusje op zijn neus. Harry’s greep verzwakt en ik sta op.
“Laat me je dan helpen” zegt hij.
Ik knik.
“Oké” zeg ik terwijl ik mijn hand uit steek om hem te helpen met opstaan.
Met een beetje moeite lukt het. Ik kijk of Max nog slaapt. Ja. Zachtjes duw ik hem in de kinderwagen voor me uit en ik zeg iedereen gedag.
“Ik ben wel lopend” zeg ik, “dus dat is niet heel handig”
Harry kijkt naar zijn buik. Niet dat het wat uit maakt, want zijn shirt zit er overheen.
“Of je moet in de kinderwagen gaan zitten” zeg ik lachend.
“Ik loop wel!” zegt Harry ineens.
Ik lach en samen lopen we de deur uit.
Na de wandeling, met tussendoor wat pijn kreetjes van Harry, naar mijn huis ploffen we op de bank neer. Ik sta kort daarna weer op omdat ik bedenk dat ik Max in zijn bedje moet leggen. Als ik weer terug kom naar beneden pak ik twee glazen uit de keuken en schenk ze vol met cola. Ik zet ze op de salontafel en ga met mijn laptop op schoot naast Harry zitten.
“Dit heb ik al gedaan” zeg ik en ik draai het scherm naar Harry.
Op het scherm staat een stappenplan waarbij bij de dingen die ik gedaan heb vinkjes staan. Ik wijs het aan en Harry kijkt er aandachtig naar.
“Dus nu de uitnodigingen” zegt Harry, “heb je een adresboek?”
Ik knik en sta op om het te pakken.
“Tot en met de ‘S’ heb ik gedaan. De eerst volgende is familie Peters” zeg ik.
“Oké, als je mij dit laat doen, dan kan jij misschien bedenken wat er op de uitnodiging moet komen te staan” stelt Harry voor en ik knik.
Na een uur is Harry eindelijk klaar met typen. Ik heb een schets gemaakt van hoe de uitnodigingen er uit moeten zien en een bijpassende tekst geschreven.
“Wil je een snack?” vraag ik.
“Wat heb je?” vraagt Harry.
“koekjes, snoep, chips..” begin ik.
“Ho! Stop. Chips is goed” zegt Harry.
Ik lach en sta op om een zak chips uit de la te pakken. Ik hoor Max door de babyfoon huilen. Ik gooi de zak naar Harry die hem mooi uit de lucht vangt. Daarna loop ik naar boven.
JE LEEST
Scars - Your Choice (Harry Styles Fanfiction)
FanfictionDit verhaal is bijzonder. In dit verhaal bepalen lezers zelf mee hoe het verhaal gaat lopen. Dit verhaal gaat over Emma. Emma is haar ouders zat en besluit om een nachtje niet thuis te slapen. Na die ene nacht, verandert alles. Emma komt in aanrakin...