Scars - Your Choice (Harry Styles Fanfiction)

Hoofdstuk 40 ~ Emma Smith

"En hoe ben jij van plan om uit eten te gaan in Parijs?" vraag ik lachend.

 "Simpel, we stappen in de trein, en we stappen weer uitin Parijs waar we wat gaan eten" zegt Harry met een grijns op zijn gezicht.

Ik twijfel.

"Kom op Emma, niet alles is altijd zo ingewikkeld als het lijkt. En hoe kun je nou nee zeggen tegen een avond Parijs met de leukste jongen van de wereld" zegt Harry waardoor ik meteen in de lach schiet.

Hij heeft wel gelijk. Hij ís de leukste jongen van de wereld, alleen bedoelde hij het als grapje. Ik denk even na en knik dan. Een glimlach verschrijnt op Harry's gezicht en daardoor ook op de mijne. Ik geef Harry een kus en sta dan op.

"Dan ga ik maar eens douchen" zeg ik en ik kijk terwijl ik wegloop nog even snel in de box waar Max rustig in ligt.

 "Oké, ik wacht hier wel tot je klaar bent" roept Harry me na en ik loop naar boven.

Eenmaal gedoucht en aangekleed kom ik weer naar beneden. Harry zit op de bank en heeft Max in zijn armen genomen.

"Hij begon te huilen dus ik heb ik hem maar opgepakt" legt hij uit.

Ik glimlach.

“Ik heb terwijl jij stond te douchen de tickets besteld. Als we om één uur op het station staan zijn we op tijd”

Ik knik.

“Wat moet ik meenemen?” vraag ik.

“Niets. Misschien andere kleding?” vraagt Harry en ik kijk naar mezelf.

Ik draag alleen mijn ondergoed en kamerjas omdat ik net uit de douche ben gestapt.

“Lijkt me een goed idee” zeg ik lachend, “verder niks?”

Harry schud zijn hoofd. Ik geef hem een kus en  loop dan naar boven om me om te kleden. Ik trek mijn kast open en haal er allemaal kleding aan. Het moet perfect zijn. Ik doe mijn kamerjas uit en trek een pastelkleurig jurkje aan. Ik kijk in de spiegel. Misschien is dit wat tuttig. Ik trek het jurkje weer uit en pak het zwarte jurkje dat ik vorig jaar met kerst droeg.  Ik trek hem aan en probeer de rits die aan de achterkant van het jurkje zit dicht te maken. Ik kan er precies niet bij. Ik schrik als ik Harry hoor lachen. Hij staat met zijn armen over elkaar tegen de deurpost aan te leunen.

“Hoe lang stond je daar al?” roep ik nog steeds geschrokken.

Harry begint weer te lachen.

“Lang genoeg om je te zien omkleden”  zegt Harry terwijl hij achter me komt staan en ik zie in de spiegel dat ik bloos, “ik wilde je vertellen dat ik even naar huis ga om me ook om te kleden”

Harry maakt de rits dicht en kijkt me aan via de spiegel.

“Perfect” zegt hij zacht en  hij drukt een kusje op mijn wang.

Ik glimlach door zijn opmerking en geef Harry een knuffel.

“I love you” fluistert hij in mijn oor waardoor ik alle vlinders in mijn buik op hol voel slaan.

“Love you too” fluister ik terug.

“Nou jij gauw omkleden, anders zijn we niet op tijd klaar” zeg ik nerveus en ik laat Harry los.

“Ja” zegt hij en we lopen samen naar beneden.

Harry pakt zijn jas en gaat daarna naar zijn huis. Ik loop de keuken in en maak een paar broodjes klaar voor vanmiddag. Ik pak ook twee blikjes cola en een vul Max zijn fles met sap. Ik ren naar boven en haal mijn hele kamer overhoop opzoek naar een passende tas. Ik vind een mooie zwarte tas die precies groot genoeg is. Hij is eigenlijk van mama,  maar ik mocht hem lenen. Ik heb hem niet eens terug kunnen geven. Ik kijk nog eens in de spiegel en ik zie  dat mijn ogen een beetje rood zijn geworden. Ik pak mijn mascara en begin me op te maken. Na een paar minuten ziet het er al een stuk beter uit. Ik spuit wat parfum op en doe een armbandje om. Tevreden loop ik naar beneden en doe de spulletjes in de tas. Ik pak een appel en begin er aan te eten. Net als ik op de bank wil ploffen gaat de bel. Ik open de deur en Harry komt naar binnen.