Aynada son kez benliğime bakarken artık çıkmam gerektiğini anlamıştım.
Çok fazla burda oyalanmıştım , aslında merih ve mertin yüzlerini görmek istemediğim için gitmiyordum.
Orda o konuşmaları duyduğumda , anlamasamda benden bahsettiklerini biliyordum.
Çok büyük olaylar dönüyordu , ve ben bu oyunun kendisiydim.
Bu işin içinden nasıl çıkacağımı bile bilmiyordum , ve benim bu olayı çözmemde gerekiyordu.
Son kez kendime baktıktan sonra lavabodan çıktıktan sonra adımlarımı oturduğumuz masaya doğru atmıştım.
Orda merihle mertin konuşmasını dinledikten sonra görünmeden yanlarımdan geçmişlerdi.
Plan hazırdı didem onlara lavaboda olduğumu söyleyecekti ve zaten öylede olmuştu.
Kendimi bir süre lavaboya kilitlemiştim.
'Nerde kaldın be kızım öldük açlıktan '
'Beklemeseydin o zaman mert yeseydin'
'Sanada bir şey denmiyor be '
Mert yemeğine kafasını geçirip kudurmuş gibi yemeye başladığında bende merihin yanına oturmuştum.
Az önceki halinin aksine sırıtarak bana dönmüştü.
Demekki mertle konuşması oldukça rahatlatmıştı kendisini.
'Peşinizden geldim ama lavaboda sizi göremedim nerdeydiniz'
Mertle merih kısa bir an bakışsada ikiside bana dönmüştü.
' içerideydik kızım nerde olucaz '
'Lavabodan çıkan adama sizi sorduğumda içeride kimsenin olmadığını söyledi '
Mertin yutkunduğunu burdan bile görebilmiştim , yanımdaki merihin bedeni ise kasılmaya başlarken sırıtmıştım.
' sadece sizinle gelmek istedim sonra sizi terasta gördüm bende lavaboya girdim '
Mert rahatça bir nefes verirken artık kesinlikle emin olmuştum.
Konuştukları kişi bendim. Bu planı bozacaktım ama önce olayları bilmem gerekiyordu.
Merih sırıtırken ona sadece acımıştım.
Kendisini akıllı sanıyordu. Ama asıl aptalın kendisi olduğunu ona gösterecektim.
Yemeklerimizi sessizce yerken didem bana hayırdır bakışları atsada onu sadece gözlerimle geçiştirmiştim.
Olayları daha sonra ona anlatacaktım.
'Ohh be doydum.'
'Valla bende daha fazla yiyemem'
'Didem tabağının % 80 duruyor zaten'
' napim yiyemem hepsini '
'O yüzden bu kadar zayıfsın zaten '
Mert didemin tabağını alıp kalan yemekleride yemeğe başladığında bende oturduğum yerden geri yaslanmıştım.
Gerçekten iyi doymuştum. Biraz daha yersem kesin kusacaktım.
'Doydunmu '
Kulağımın içine üfleyen merih dolu olan miğdemi bulandırmıştı.
'Doydum '
'Güzel o zaman gidebiliriz'
'Ama ben daha yemedim'
'Lan piç az önce doydum demedinmi şimdide kızın tabağını yiyorsun '
'Arkamdan ağlamasın kardeşim '
Merih gözlerini devirirken ayağa kalkıp montumu almıştım.
Merih ve didemde benimle birlikte ayaklanırken zar zorda olsa mert kalkabilmişti.
Mert ve merih kasaya giderken bizde didemle dışarıya adımlamaya başlamıştık.
'Kızım ne oldu çatlatmasana insanı '
'Şuan diy didem anlatacağım , zaten yardımınada ihtiyacım var '
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEHR-i TUTKU +18
General Fiction'SENİ ÖLDÜRÜRÜM ' Ettiği bu boş tehdit beni sadece gülümsetmişti , gerçekten bu tür şeylerden korkmamımı bekliyordu. Ona sadece acıyordum , çünkü ettiği o kelimenin bende bir faydası yoktu , dolu bir cümleydi ama benim için oldukça boştu. 'NE GÜLÜ...
