ep26:បាត់ខ្លួន

2.6K 164 2
                                    

«កុំជ្រុលពេក ត្រឹមនិយាយបានហើយហេតុអីក៏ចាំបាច់ទះនាង?»វាចារបស់ជុងហ្គុកហារស្តីឡើងមកអោយថេយ៉ុងមិនហួសចិត្តមិនបាន។នេះឃើញនៅនឹងភ្នែកហើយថាអេននីជាមនុស្សយ៉ាងមិចប៉ុន្តគេនៅតែការពារនាងទៀត។

«មានន័យថាខ្ញុំជាអ្នកខុស?»ថេយ៉ុងចោទសួរទៅអ្នកដែលឈរនៅចំពោះមុខខ្លួន។ គេមិនយល់ទេហេតុអីគ្រប់ពេលជុងហ្គុកតែងតែកាន់ជើងស្រីម្នាក់នេះ។

«មិនមែនចឹងទេយើងគ្រាន់តែ......»នាយនិយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏ត្រូវថេយ៉ុងនិយាយកាត់សម្តីបានមុន

«គ្រាន់តែឯងជ្រុលហួសហេតុ? ខ្ញុំនិយាយត្រូវទេ?»ថេយ៍

«ហ្ហឹម»នាយងក់ក្បាលបញ្ជាក់

«អ៎រ...សុំទោសបើចឹងថ្ងៃក្រោយខ្ញុំលែងប៉ះពាល់មនុស្សរបស់លោកទៀតហើយ»ថេយ៉ុងញញឹមទាំងមានអារម្មណ៍ថាឈឺឆៀបៗនៅត្រូវខាងឆ្វេងហាក់ដូចជាកំពុងតែមានឡាបមកវះឆូតហែកយកបេះដូងគេមកច្របាច់អោយបែកខ្ទិចដោយពាក្យសម្តីរបស់ជុងហ្គុក។

«ថេយ៍....»គេហៅរាងតូចដែលបានបោះជំហ៊ានជើងចេញទៅដោយមិនមើលមុខខ្លួនសូម្បីបន្តិច។

«អ្នកប្រុសខ្ញុំគិតថាអ្នកប្រុសចូលក្នុងផ្ទះសិនទៅ អ៊ុំប្រុសជូកំពុងរង់ចាំអ្នកប្រុស»វីន

«អ៊ុំជូ? មែនហើយរវល់តែជជែកគ្នាខ្ញុំប៊ីសតែភ្លេចលោកអ៊ុំរបស់ខ្ញុំទៅហើយ»និយាយបែបនេះហើយគេក៏រហ័សរត់ចូលទៅក្នុងដើម្បីទៅជួបជាមួយនឹងលោកអ៊ុំជូដែលជាមនុស្សចាស់ជរាជាងគេនៅក្នុងចម្ការ ។ជុងហ្គុកចាត់ទុកគាត់ដូចជាឪពុកបង្កើតស្រលាញ់នឹងមើលថែរគាត់ខ្លាំងណាស់ព្រោះនៅពេលដែលប៉ាម៉ាក់គេស្លាប់គឺអ៊ុំជូនេះហើយជាមើលថែគេរហូតដល់គេធំទើបបញ្ជូនអោយទៅនៅជាមួយនឹងម៉ែដោះនៅឯក្រុងសេអ៊ូលដើម្បីបន្តតំណែកម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនពីម៉ាក់របស់គេ។

+ក្នុងផ្ទះ

«លោកអ៊ុំ»គេរត់ទៅអោបអ៊ុំប្រុសជូដោយក្តីនឹករលឹកជាខ្លាំង។ព្រោះតែគេខានមកទីនេះជាង5ឆ្នាំទៅហើយ។

«អ្នកប្រុស នេះជាអ្នកប្រុសរបស់អ៊ុំមែនទេ?»អ៊ុំប្រុសលើកដៃអង្អែលមុខស្រស់សង្ហាររបស់ជុងហ្គុកដោយក្តីរំភើប។

🌿ថ្នមស្នេហ៍កម្លោះកូនមួយ🌿 ( Competent✓)Onde histórias criam vida. Descubra agora