Koskoca bir boşluk.
İnsanların tamamı sadece bundan ibaretti.
Sırf bir şeyleri doldurmaya çalışmak için de aklın almayacağı kadar çıkılıyordu insanlıktan. Bundan utanan kişi sayısı ise bir elin parmağını geçmiyordu belki de şu koca dünyada. Herkes gün geçtikçe kaybediyordu haysiyetini. Biz denilen şey öyle bir tükeniyordu ki günler akıp gittikçe, yarınımız dahi belli değilken bugünümüzün de önü kararıyordu. Kimse attığı adımı görmüyordu artık. Buna rağmen o adımlar hala atılmaya devam ediliyordu. Kimse akıllanmıyordu, kimse akıllanmayacaktı. İnsanlar suçlarına denk bir suçlu daha bulasıya dek durmayacaktı. O içlerindeki koca boşlukları da sıfatlandırdıkları tabirlerle, acizce doldurmaya çalışacaklardı.
Aşk.
Çok aşıklardı ya birbirlerine, kimsenin gözü başka kimseyi görmüyordu.
Suçlar denk düşmeyene kadardı her şey.
Suçlar arttıkça bir başka ihtiyaç doğacaktı. Ya ellerindeki suçluları daha da günahkar yapacaklardı ya da gidip yeni birini bulmaya çalışacaklardı. Suçları artmaya devam etsin diye de tüm seçenekleri elde tutmaya çalışacaklardı. Kandıracaktı herkes birbirini, herkes birisini aldatmakla uğraşacaktı. Tüm bunlar birer marifetmiş gibi.
"Hiç aşık olmadım." demişti tam da bu yüzden. Kimse kimseye inandırıcı gelmeyecek kadar çok yaşamıştı bu dünyada. Dolu dolu yaşamıştı hem de.
"Senin suçlarına denk düşecek biri daha çıkmadı çünkü." diye karşılık verdi diğeri de. En günahkar kendisiydi belki de. Bu yolları zaten biliyordu, çoktan gidip gelmişti. Çok kişi aldatmıştı, en ağırını da yaşamaya devam ediyordu zaten.
"Ben boşluk dolduracak harfleri aramıyorum. Benim bir bulmacam da yok zaten. Eşya mı alıyoruz ayrıca ne bu böyle? Çok mu bayılıyorsunuz insanları böyle kalıplara sokmaya? Kalıpları devirecek koca koca insanlar bir de. Acınasısınız. Neler için uçkurunuzla boğuştuğunuzun farkında bile değilsiniz. Bu kadar ezik olamaz kimse. Gurursuz piçler."
"İşte o gurur dediğin şey zaten aşık olunca yok oluyor seni aptal duyuyor musun? Bilmediğin şeyler hakkında yorum yapma istersen."
"Sen çok mu aşık oldun sanki? Hangi çocuğu kandırıyorsun?"
"Ben dünyanın en güzel adamına aşık oldum. Senin ruhun dahi duymaz. Gözün kör olmuş senin çünkü. Gözünü ufacık bir intikam ateşi için karartmışsın, kalkmışsın insanların ne kadar boş şeyler için gururlarını kaybettiklerinden bahsediyorsun. Gözlerindeki o karalık da akıp duruyor kalbine doğru üstelik. Sen zaten her şeyi baştan batırmışsın, kime neyi anlatmaya çalışıyorsun? Günü gelir öyle bir sürünürsün ki aşkının gözlerinde onca yalana rağmen duruyor muyum diye bakarken kendini parçalarsın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
passionate touch
Fanfiction"Belki de artık zincirlerimi kırma vakti gelmişti." • 2019