The Essence Of Waiting (SQUAD: Renz&Aiziah)

WAITING 51: To Be With You

//RENZ'S POINT OF VIEW//

"Aalis ka?"

Napalingon ako kay Ate na nasa sala nang magtanong ito habang nasa libro ang tingin, nagbabasa.

"Oo,"

"Saan punta mo?"

"Kina Aiziah,"

"Is her father already allow you to meet her?"

I nod. Ilang linggo na akong pumupunta doon, ano pang kaso kung ngayon? I shook my head and look away from her. Hahakbang na sana ako paalis ng magtanong ulit siya.

"You're with who?"

Nilingon ko siya at kinunutan ng noo. Ano to, interview? Aalis lang ako, ang dami niyang tanong. Bawal na ba?

"With her, susunduin ko siya so we're going to Daryl's house together." kunot-noo pa ring sagot ko.

"Ah alright. Ingat, bro." pilit siyang ngumiti sa akin at kumaway. I nod to her and leave our house. I guess, something's wrong with her.

Starting the day Aiziah came back her, palagi ko na siyang kasama. Yes, both our parents allowed us to see each other but still as friends. Not until Aiziah let me court her. Sabi nila 'yon.

But for me, palagi ko siyang liligawan.

Napangiti ako sa isiping 'yon. Can't wait her to be mine and do all the things that will make her happy. Agad akong nakarating kina Aiziah. Tila walang tao pero nang katukin ko ay pinapasok ako ni Ate Ivy. Naliligo pa daw kasi si Aiziah, inakyat niya ito para ipaalam na nandito na ako.

Nakita ko ang picture niya sa side table nila kaya kinuha. Hindi ko alam kung kelan kinuhanan 'yon pero parang may occasion. Naka fitted sleeveless green dress at high heels, bun hair style while sitting on a chair, mukhang photoshot or what.

She's really beautiful, huh? No wonder if someone ask her name in Thailand or somewhere else.

Ibinalik ko lang 'yon nang marinig na ang yapak niya pababa ng hagdan. She's wearing a brown trouser and pink puff top that really suit to her, compare to me that is only wearing a simple blue polo and a pants. Ngiti kaagad ang binungad niya sa akin kaya ngumiti rin ako. Ganda niya, wala pang make up yan. How much more kapag meron?

"Uhm, t-that was a photoshoot of my 17th birthday." banggit niya. Kaagad kong binalik ang tingin sa kaniya na nasa harapan ko na. I've still staring on the picture.

I nod to her, stand infront of her and smile. "You look pretty there, but you look more prettier today." mabagal kong sabi.

Kita naman ang pagpipigil niya ng ngiti. Napailing na lang siya at nauna nang lumabas sa akin dala ang essentials niya.

Binuksan ko ang sasakyan para sa kaniya at kaagad naman siyang sumakay. Naging tahimik sa loob ng sasakyan, kung di pa ako nagsimulang magsalita ay hindi rin naman siya iimik. Natawa pa siya sa sinabi ko, if nakakatawa nga ba iyon.

"Kidnapped? Pft! Mukha ka pa bang bata?" sabi niya sa pagitan ng tawa niya. Napag-usapan kasi namin 'yong mga nangyari noong wala kami sa tabi ng isa't isa.

"Mukha bang hindi?" I asked back and glared while looking at the road. Mukha kasing nang-aasar siya.

Sunod-sunod siyang tumango, kita sa peripheral vision ko. Bahagya ko siyang sinamaan ng tingin, pasalamat siya at nagdadrive ako. Kung ibaba ko kaya siya sa daan?

"I mean, hindi ka mukhang matanda." bawi niya habang nagpipigil na ng tawa. Nakukuha pala siya sa masamang tingin.

Nagtuloy kami sa pagkukwentuhan hanggang sa makarating sa bahay nila Daryl. Pinagbuksan ko siya ng pinto at inalalayan hanggang makapasok kami. Nilibot ko ang tingin, puno ng dekorasyon ang bahay nila, marami-rami na rin ang tao. Siguro ay mas rarami pa ang bisita, marami din kasing pagkain na nakahanda. Big time rin ang mga Sarmiento. Gara!