Öncelikle yaşanan depremden dolayı hepimizin başısağolsun. Bu süre zarfında biraz ara verip kendimi toplamaya çalıştım. Birazda olsa kendimi topladığım için moral olması açından bu olaylardan önce yazmaya başladığım kurguyu yayınlama kararı
aldım. Umarım birazda olsa kendinizi iyi hissetmeye yardımı dokunur🙏🏻Kaskımı kafamdan çıkardıktan sonra subaylarla selamlaştım. Kaskımı koltuğunun altına alıp tabura doğru yürümeye başladım.
Yeryüzüne her indiğimde gelen o hüzün yine gelmişti. Yukarıdayken bulduğum huzuru burada bulamıyordum.
Yolda yürürken gördüğüm yeni gelen askerlere göz ucuyla bakarak gülümsedim. Acaba hangi komutanın eline düşeceklerdi?
"Komutanım!"
Bana doğru gelen askerle durdum.
"Dinliyorum, asker."
"Mehmet Albay sizi bekliyor odasında."
"Hayırdır?"
"Yeni komutan gelmiş."
Onu onayladığımda asker selamı vererek uzaklaştı.
Büyük ihtimalle bu yeni gelen komutanın timini helikopterlerini ben uçuracaktım. Yoksa beni niye çağırsın ki?
Komutanın odasına geldiğimde kapıyı tıkladım. İçeriden gel sesini duyunca içeriye girip kapıyı kapattım.
Asker selamı verip "Beni emretmişsiniz komutanım." dedim.
Tam yanımda duran adamı göstererek "Meriç, Yüzbaşı Yağız'la tanış. Taburun yeni komutanı." dedi.
Yanımdaki adama dönüp esas duruşta "Üsteğmen Pilot Meriç GÖKSEL" dedim.
"Yüzbaşı Yağız ÖZTÜRK."
Bu da diğerleri gibi kasıntı bir tipti anlaşılan. Zaten şu bölüğe normal biri gelir miydi ki?
Kısa süren tanışma faslından sonra odama doğru gidiyordum ki birinin bana seslenmesiyle durdum.
"Üsteğmen!"
Arkamı dönüp yeni gelen komutan olduğunu anladığımda selam verdim.
"Buyurun komutanım."
"Madem bundan sonra beraber çalışacağız, nasıl uçtuğunu görmek istiyorum. Belki başka bir pilot bulmam gerekir."
O az önce benim kötü uçurabileceğimi mi ima etti? Pekala, artık kara listemdesiniz Yağız komutan.
"Şimdi mi ?"
"Evet şimdi."
"Tamam gidelim."
Helikopterlerin olduğu üsse geldiğimizde etraftaki askerler anında esas duruşa geçmişlerdi.
"Bekir Başçavuş nerede Asım?"
"Arka tarafta komutanım. Çağırayım?"
Asım tam çağırmak için yeltendiğinde Bekir arka taraftan çıkmış bize doğru geliyordu.
"İyi insan lafın üstüne gelirmiş."
Bekir yanımıza geldiğinde asker selamı verip esas duruşa geçti.
"Benimki yerinde mi Bekir?"
"Yerinde komutanım da hayırdır? Bir sıkıntı yoktur inşallah."
Buraya geldiğimizden beri konuşmayan Yağız komutanı göstererek " Yeni komutan, Yüzbaşı Yağız. Timinin pilotu benim, helikopteri de Benimki. Nasıl kullandığımı görmek istiyormuş." dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Söz // bxb
Teen Fiction+18 "Komutan, geri döneceğinize söz verdin. Unutma." Cevap olarak asker selamı dışında bir şey alamamıştı. Meriç, çok sevdiği gözyüzüne benzetirdi onu; uzakta olsa da sevdiği ve koruduğu gökyüzüne.. Yağız, çok sevdiği vatanına benzetirdi onu; koruma...