Söz // bxb

8

Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar ✨️

Yağız

Sözde Meriç'ten uzak duracaktım. Aldığım kararları ilk defa uygulayamadığıma şahit oluyorum. Ondan uzak durmam gerektiğinin bilincindeyim. Ama sadece bilincindeyim .

Yanağındaki lekeyi ona söylesem o da kendi kendine temizlerdi. Ne diye gidip ben temizliyorum? Bir de o an gelen onu öpme isteği vardı. İşte asıl sorun orada başlıyordu.

Sıkıntıyla nefes aldım. Ağrıyan başımı ovarak  sandalyeden kalktım. Bir de bu çıktı başıma. Hiç sorunum yokmuş gibi hasta olacağa benziyordum. 

Camın kenarına giderek dışarıyı izlemeye başladım. Tim ve Meriç dışarıda oturmuş bir şeyler konuşuyorlardı. Askerlerden biri bir şey deyince Meriç baya büyük bir kahkaha atmıştı. O gülünce istemsizce ben de gülmüştüm.

O gülünce ben de mi gülmüştüm?

Hızla camdan uzaklaştım. Çıkılmaz bir yola girecek gibiydim. Bir an önce buna engel olmam gerekiyordu.

Engel olamazsam kendime tutamamaktan ve bunu ona fark ettirmekten korkuyordum.

Olabilecek bütün olumsuzluklar olabilirdi. Ve ben buna rağmen onunla yakınlaşıyordum. Derdim neydi benim? Bunca zaman kendisi saklamış, korumuşken neden Meriç'e karşı dikkatli davranamıyordum?

Bir şeyler yapmam lazımdı. Ben kendimi biliyorum ve ondan uzak duramıyorum. Ama o bilmiyor. Ben uzak duramıyorsam bile onu kendimden uzak tutabilirdim.

Hem zaten benden de hoşlanmıyordu. Kendisi dememiş miydi bunu? İyice nefret etmesini sağlayabilirim. 

Masanın üzerinde duran ankesörlü telefonu alıp kapıdaki askeri aradım. Telefon açıldığında beklemeden "Bana Üsteğmen Meriç'i çağırın." dedim. Asker cevap verdikten sonra telefonu kapattım. Sandalyeye oturduktan sonra geriye doğru yaslanarak tavanı izlemeye başladım.

Bir süre sonra odamın kapısı çalınmıştı. Kafamı kaldırarak "Gir." dedim.

Meriç içeriye girip selam verdi.

"Beni emretmişsiniz komutanım."

"Son yaşanan olaydan sonra sana ceza vermediğimi biliyorsun."

"Evet komutanım."

"Şimdi dediklerimi iyice dinle. Bir daha emirlerime karşı gelirsen, bağırırsan, üstün olduğumu unutursan beş aşamalı bir ceza uygulayacağım."

Meriç beni dinlerken anlamaz bir şekilde bakıyordu.

"Bir dahaki emirlere karşı gelişinde ceza alırsın. Ondan sonrakinde serbest uçuşlarını keserim. Bir sonrakinde timin pilotunu değiştiririm. Bir sonrakinde taburdaki hiçbir timi göreve çıkarmazsın. Sadece alan taramasına çıkarsın. Bunlardan sonra hâlâ devam ediyorsan seni sürerim." 

Abartmış mıydım? Sonda biraz olabilir. Ama benden nefret etmesi gerekiyordu. Birde anlamadığım şey diğer komutanlara karşı aşırı saygılı olan Meriç bana karşı niye böyleydi? Diğerlerinden de sevmediği illaki vardır. Benim ne farkım vardı?

Meriç ciddi olup olmadığımı anlamak için bir süre bir şey demeden öylece yüzüme baktı. Dik duruşundan ödün vermese de beklemediği bir şey olduğu her halinden belliydi.

"Emredersiniz komutanım. Bu kadarsa çıkayım ben ."

Meriç tam selam verip gidecekken onu durdurdum. 

"Time söyle bu akşam yemeğe gelin."

"Emredersiniz."

"Tamam şimdi çıkabilirsin."