+18
"Komutan, geri döneceğinize söz verdin. Unutma."
Cevap olarak asker selamı dışında bir şey alamamıştı.
Meriç, çok sevdiği gözyüzüne benzetirdi onu; uzakta olsa da sevdiği ve koruduğu gökyüzüne..
Yağız, çok sevdiği vatanına benzetirdi onu; koruma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar ✨️
Birkaç ay sonra
Mert
"Mert, iki saniye durur musun?"
"Duramam komutanım."
Taburun içinde arkamdan gelen Kaya'ya aldırış etmeden hızlı adımlarla yürümeye devam ettim.
"Emrediyorum, Teğmen Mert Alışık. Dur."
Sinirle bir nefes alıp gözlerimi kapattım ve istemeye istemeye durdum. Bir hatırlatma sevgiliniz komutanınız olursa bazı zamanlarda böyle bok gibi kalıyorsunuz. Arkamı dönerek asker selamı verdim.
"Emredersiniz komutanım."
"Odama geçin."
"Geçemem. Komutan çağırıyor."
"Hangi komutan?"
Tek kaşını kaldırarak sorduğu soruyla düşünmeden söylediğim yalanı destekleyebilecek komutan düşünmeye başladım. Yağız komutan beni pek seviyor gibi değildi, Meriç komutana gitsem arkadaşının tarafını tutabilirdi. Bu yüzden Yağız komutan daha mantıklıydı. İnşallah ben yanlış düşünüyorumdur, sevgi konusunda.
"Yağız yüzbaşı."
"Ne yapacakmış seni Yağız yüzbaşı."
"Yani adam yüzbaşı. Sormadım, soramam da."
Kaya sesli bir nefes alarak sağ kolunu kaldırdı ve Yağız yüzbaşının odasını gösterdi.
"Buyur. İşin bitince odama gel. "
Bir şey demeden selam verip Yağız yüzbaşının odasına doğru yönelmiştim ki Kaya'nın sinir bozan sesini duydum.
"Emirdir asker. "
"Emredersiniz komutanım. Tabi ben gelirim."
Hızlı adımlarla Yağız komutanın odasının önüne gelip kapıyı çaldım. Bir süre içeriden ses gelmedi. Bir kere daha çalıp bana bakan Kaya'ya bakmamaya çalıştım. Allah'ım lütfen odasında olsun.
Sonunda içeriden gel sesini duyunca hızla içeriye girerek kapıyı arkamdan kapattım. Yağız yüzbaşı kollarını önünde bağlamış masasına yaslı bir şekilde dururken Meriç üsteğmende masanın yanındaki ikili koltukta oturuyordu. Kısa süreli şaşkınlıktan sonra asker selamı verdim.
Kaya, evde yaralı bir şekilde yatarken aralarında olan şeyi anlatmıştı. Ben her söylediğine fazlasıyla şaşırdığım yetmezmiş gibi onları her yalnız gördüğümde daha çok şaşırıyordum.
