+18
"Komutan, geri döneceğinize söz verdin. Unutma."
Cevap olarak asker selamı dışında bir şey alamamıştı.
Meriç, çok sevdiği gözyüzüne benzetirdi onu; uzakta olsa da sevdiği ve koruduğu gökyüzüne..
Yağız, çok sevdiği vatanına benzetirdi onu; koruma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar ✨️
Önceki bölümdeki yorumlar çok azdı ya 😭
Kaya
"Ne kadar inat birisin ya. Bir iki gün daha hastanede kalsan ne olacaktı sanki?"
"Sıkıldım. Evde de yatak var. Burada yatarım birazda."
Mert bana inanmaz bakışlar atarken koltuğa oturmuştum.
"Ha yani sen inandın bu dediğine?"
"Evde ne yapabilirim Allah aşkına başka?"
"Konu sen olunca bu sorunun çok fazla cevabı oluyor."
O da benim yanıma oturduğunda derin bir iç çekmişti.
Uyandığımda Mert'in yüzünü gördüğüm ilk an yaşadığım için sevinmiştim. Yaralıyken dağılmıştı, bir de bir şey olsa ne hale gelirdi. Onun o hali onunda benden hoşlandığını düşünmeme sebep olmuştu ama bir şey diyemiyordum da. İlk başta aramızda duygusal bir şey olmayacağını söyleyen bendim. Şimdi durup da çocuğa 'Ben senden hoşlanıyormuşum. Bunu anlamam içinde ölümle burun buruna gelmem gerekiyormuş,' diyemezdim ki.
"Ağrınız var mı komutanım?"
"Yok iyiyim de komutan nasıl geçtin? Az önce inat adam diyordun."
"Belki rahatsız olursun, kızarsın diye.."
Yaralarım el verdiği kadar ona uzanıp elimi yanağına koyduğumda susmuş öylece yüzüme bakıyordu.
"Bunu konuşmuştuk sanki, ha?"
"Evet. Konuşmuştuk."
Yaklaşıp dudaklarına küçük bir öpücük kondurup geri çekildim.
"Özlemişim."
Dudakları yukarıya kıvrıldığında ben de gülümsedim. Bir elini yanağıma koyarak yavaşça okşadı. Dudaklarımız tekrar birleştirip benim aksime daha derin ir öpücük kondurduktan sonra geri çekilerek alınlarımızı birleştirmişti.
"Çok korktum sana bir şey olacak diye."
"Olmadı sonuçta."
Koluma yavaşça vurunca yalandan acımış gibi yaparak elimi kolumun üzerine koydum ve "Ah!" dedim. Telaşla elini yanağımdan çekip koluma koydu.
"Acıttım mı özür dilerim."
Sesli bir şekilde güldüğümde bakışları sertleşmişti.
"Bak ya. Bir daha acısa da bakmayacağım görürsün."
