+18
"Komutan, geri döneceğinize söz verdin. Unutma."
Cevap olarak asker selamı dışında bir şey alamamıştı.
Meriç, çok sevdiği gözyüzüne benzetirdi onu; uzakta olsa da sevdiği ve koruduğu gökyüzüne..
Yağız, çok sevdiği vatanına benzetirdi onu; koruma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Günün ikinci bölümüdürr ✨️✨️
Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar ✨️
Kaya
Yağız komutan Meriç'i eve yolladıktan sonra evrak işlerini halletmiştik. Bütün tim bahçede oturmuş çay sigara yaparken hepsi Meriç'in eve gitmeye nasıl ikna olduğunu konuşuyordu.
"Meriç komutanı ne zamandır tanırım. En hasta olduğu zaman da bile taburda olurdu."
"Yağız komutan nasıl yapıyor bilmiyorum ama en inatçımızı bile dize getiriyor vallahi."
Hepsi Harun'un dediğine gülerken Yağız komutan da yanımıza gelmişti. Komutan yanımıza geldiği an ayaklanıp selam verdik.
"Rahat. Oturun yerinize."
Emriyle yerimize oturduk. Bankta boş olan yere oturduktan sonra elindeki bardağı yere koydu. Sigarasını yakarken bir yandan da telefonla uğraşıyordu.
Üzerimde hissettiğim bakışlarla sol tarafımda oturan Mert'e döndüm.
"Bir şey mi oldu?"
"Yok komutanım."
"Ne bakıyon oğlum o zaman?"
"E sizde Yağız komutana bakıyorsunuz."
Kaşlarımı çatarak ona baktığımda yutkunarak oturduğu yerde dikleşti.
"Kusura bakmayın komutanım."
Mert'in aşırı gevşekliğinin yanı sıra en ufak hareketimizde ciddileşmesi çok hoşuma gidiyordu. Alınmayacağını bilsem şu haline baya bir gülerdim.
"Yağız komutanım, izin günümüzde mangala mı gitsek?"
"Meriç üsteğmenin kolu iyileşsin gideriz."
Biten sigaramı banka bastırıp söndürdükten sonra Yağız komutana döndüm.
"Komutanım onun bir şeyi yoktur valla. Görün bakın yarın çıkarır o sargıyı da."
"He valla. İki gün dinler sizi de üçüncü gün dinlemez."
"Sıkar o biraz da."
Meriç'i biri adam edecekse o kesinlikle Yağız komutandı.
Timdekiler evlerine giderken ben de nöbetçi pazubandını koluma takmış nöbetçi olan erlerin yanına inmiştim. Erlerin arasına oturmuş Mert beni görünce şaşkın bakışlarıyla ayağa kalktı.
"Komutanım. Bugün Yağız komutan nöbetçi değil miydi?"
