+18
"Komutan, geri döneceğinize söz verdin. Unutma."
Cevap olarak asker selamı dışında bir şey alamamıştı.
Meriç, çok sevdiği gözyüzüne benzetirdi onu; uzakta olsa da sevdiği ve koruduğu gökyüzüne..
Yağız, çok sevdiği vatanına benzetirdi onu; koruma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar ✨️
Meriç
Yaklaşık dört araba piknik alanın otoparkına girip boş olan yerlere park etmiştik. Bu dâhiyane fikri kim ortaya attı bilmiyorum ama başımıza bir şey gelmeden günü bitirmemizin imkanı yoktu.
Arabadan inip bagajdaki malzemeleri aldığımızda diğerleri de bizim arabanın yanına gelmişti.
"Komutanım valla sağolun. Siz olmasanız Meriç komutan asla ikna olmazdı mangal işine."
"Acaba niye olmazdı, Mert? "
Dila'nın sorusuyla Mert omuzlarını silkip "Ben nereden bileyim Dila komutanım ya," dedi.
"Çünkü çocuk gibi davrandığınız için size babalık yapmak istemiyor."
"E ama Kenan abi Kaya üsteğmenle Meriç üsteğmen de bizden farksız değil ki."
Yürümeye başlayıp "Biraz daha burada durursak yer kalmayacak," dedim. Hepsi beni takip etmeye başladığında Yağız hızlı adımlarla yanıma gelmişti.
"Yemin ederim sen bu timin babasısın."
"Sen neyisin o zaman?"
"Sen huysuz babasısın ben daha ılımlı olan babayım."
Dediğine gülerek "Sen misin ılımlı?" dedim.
"Bazı konularda. Hem senin yanında pamuk gibi kalıyorum ben."
"Ya tabi tabi."
Yeşillik alan girdiğimiz de etrafa bakmaya başladım. O sırada Harun'un koşarak bir yere gittiğini gördüm. Boş olan bir çardağa doğru koşuyordu ama ondan daha yakın bir aile daha vardı.
Kaya yanımıza gelip "İddaya girelim. Bence yetişemez," dedi.
"Bence de."
Mert'te onu onaylarken Yağız "Yetişir," dedi. Ben daha bir şey diyemeden Mert çardağa gitmiş ve hızla elindekileri masaya koymuştu.
"Ben yer buldum!"
Harun, herkesin bize bakmasını sağlayacak şekilde bağırdığında Yağız "Ben demiştim," dedikten sonra onun yanına doğru yürümeye başladı. Bizde daha fazla ayakta dikilmeden yürümeye başladık.
Yerleştikten sonra herkes bir işin ucundan tutarken ben ve Mert hamak kuruyorduk. Evet muhtemelen hiçbirimizi taşımayacaktı bu hamak ve yine muhtemelen giderken unutacaktık ama Yağız tutturmuştu. Mangal hamaksız mı olur, diye dünden beri konuştuğu için sabah ilk işim hamak almak olmuştu.
"Komutanım, olmuş mu diye oturarak kontrol edeyim mi?"
"Hayır. Kopar falan. Önce Yağız komutan baksın sonra istediğini yap."
