Not 12

74 13 73
                                    

Öğleden Sonra, 3 Temmuz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Öğleden Sonra, 3 Temmuz

Son derece yüksek seviyede olan saygısını koruyordu. "James böyle günlük tutamazsın."

"Günlük nasıl tutulur ki? İşte neler yaşadığımı anlatıyorum. Tarih de var her günün başında." Deftere uzandım, sayfaları hızlı hızlı geçiyordum. 

Shally'nin sabah verdiği notu cebime sıkıştırmıştım, ne yazdığını fazlasıyla merak ederken asla kaybedemezdim. Gitmem gereken yerlere Steve motosikletiyle bırakıyordu. Defterimi elimde götürürken tutunmak da dahi zorlanıyordum. Keşke seanslara gelmek zorunda olmasaydım. Bir an önce eve gitmek, rahatlamak istiyordum. Öte yandan psikoloğum para karşılığı dahi olsa da beni sürekli dinleyen sayılı kişilerdendi. 

"Barnes burada hiçbir duygu belirten paragraf, cümle yok. Aralara sadece seni neyin üzdüğünü yazmışsı-"

"Hani okumayacaktın?" Resmen gözlerimin bandajlı olmasından faydalanmıştı. "Yakışmıyor bu hareket, cidden." 

"Göz attım diyelim." 

İşte tam olarak sorun da buydu. İnsanların bana söz veriyor tutmuyorlardı. "Pekala." dedim sorun yokmuş gibi davranarak. Aslında kalbimin kırılmasına yetmişti. 

"Bak..." Derin derin nefes aldı. "Hiçbir şeyi bana anlatamıyorsun diye günlük yazdırmak istedim ama bu konuda bile başarılı olamadık. Barnes... Bana gerçek duygularını anlatmalısın, neler yaşadığını değil. Seni pişman eden şeyleri, sonrasında neler yapabileceğin konusunda yardımcı olmak için varım ben burada."

Valentina'ın yerinde olsaydım benden çoktan ümidi kesmiştim. O yüzden içime ona karşı büyük bir saygı vardı. "Elimden geleni yapmaya çalışıyorum, gerçekten." Doğruydu, tek kelime dahi yalan söylememiştim. 

"Görebiliyorum." Tükenmez kaleminin kapağını açılış sesini duydum, hemen ardından da kağıda notlar almasının. "Peki ya benden başkasını denesen?.. Yani hayatındaki birine bunlar anlatmayı denesen?.."

Kaşlarımı çattım. "Steve'le arada dertleşiyoru-"

Kaleminin kapağını hızla kapattı. "Aslında arkadaştan da öte birini kasettim." 

Hızla ve net cevap verdim. "Öyle biri yok."  

"Öyleyse ne yapman gerektiğini biliyorsun." 


Psikolog hanım da bizden dfvsdfvsdfgfdg.


Bucky'nin Üzgün NotlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin