The Bad Guy

Özel Bölüm 1

Taehyung elini şişkin karnına sarıp derince nefes verdi. Dokuzuncu ayındaydı, kızlarının eli kulağındaydı ve Taehyung'un ağrıları çok artmıştı. Ayakta duramıyor hatta rahatça bile yatamıyordu. İhtiyaçlarını Jennie ve Jungkook sayesinde karşılıyordu , cidden onlara minnettar hissediyordu.

Jungkook ayaklarına masaj yapmaya devam ederken ona gözleri dolu dolu baktı. Eğer o olmasaydı bunların hiçbirini yaşayamayacaktı. Mutluluğu hiç tadamayacaktı. Babası olacak o adam hayatını 19'una kadar mahvetmişken ayrıca 19 yaşında ona yeni bir hayat vaadetmişti.

"Teşekkür ederim aşkım , bu kadar yeterli oldu." Jungkook gülümseyerek Taehyung'a bir öpücük verdi.

"Ben susadım bir tanem , mutfağa gideyim hemen geleyim sen de yat olur mu?" Taehyung kafasıyla onaylamış ve Jungkook'un aceleyle odadan çıkışını izlemişti. Elleriyle kızını sevmeye devam ederken karşılığında bir tekme yemişti. Kaşlarını çatarak konuşmaya başladı:

"Bak bak yaramaz bücüre bak sen! Annen seni sevsin sen anneye vur. Oldu mu şimdi?!" Şakayla karışık kızdıktan sonra gülümsedi. Fakat karnına giren ufak sancıyla bu çok da uzun sürmemişti. Aslında bu sancılara alışmış sayılırdı çünkü  iki haftadır sıklaşmıştı.
Öncekinden daha şiddetli bir sancı girdiğinde inledi bu sefer. Ardından da altında hissettiği ıslaklıkla kalbi korkuyla çarptı. Ne yani? Şimdi mi doğuracaktı?!
Ne yapacağını bilemeyerek yataktan kalkmaya çalıştı. İlk önce ayaklarını sarkıttı ve ardından da ayağı kalktı. Sancısı hafiflemişti ama o kadar stres altındaydı ki  , tek sıkıntısı da bundan kaynaklı çarpıntı yapan kalbiydi. Sakin olması gerektiğinin farkındaydı , tansiyonunun yükselmemesi gerekiyordu. Ama sakin olamıyordu!
Beyaz çarşafa bulaşmış kanı gördüğünde daha fazla kendini tutamayarak ağlamaya başladı. Pekala bunun ne olduğunu biliyordu. Hiçbir sorun yoktu , sadece hemen hastanelere gitmeleri gerekti. Neyseki Jungkook çok gecikmeden odaya geri geldiğinde dolu gözleriyle ona baktı.

"J-jungkook. Sanırım b-bebeğimiz geliyor."
Jungkook elindeki bardağı yere düşürerek irileşmiş gözleriyle ayaktaki eşine ve yataktaki kana baktı.

"J-jungkook lütfen hastaneye gidelim , çok korkuyorum!" Eşinin söyledikleriyle hızlıca dolaptan Taehyung'a bir hırka çıkartmış ve üstünü giydirmişti. Telefonuyla arabanın anahtarını cebine atıp hala ayakta dikilen Taehyung'u dikkatlice kucakladığı gibi aceleyle  evden çıktı. Arabaya ilk önce kucağındaki bedeni bindirdi , kemerini bağladı ve daha sonra da kendi şoför koltuğunda oturdu. Arabayı çalıştırıp yola çıktığında bir yandan telefonuyla doktoru arıyor , bir yandan da Taehyung'u yatıştırmak için güzel şeyler söylüyordu.

"Güzelim benim dayan tamam mı bir tanem? İyi olacaksınız tamam mı? Sakın korkma yanındayım." Taehyung tekrar artan sancısıyla inleyip bacaklarını kastı sanki geçirebilecekmişçesine. O sırada da Jungkook telefonu açan doktorla konuşuyor ve haber veriyordu.
Nihayet hastaneye geldiklerinde Taehyung nasıl arabadan indiğinin , tekerlekli sandalyeye oturtulup doktorun odasına geldiğinin farkında bile değildi. Sancısı çok artmıştı ve yaptığı tek şey gözlerini sıkıca yumup sessizce inlemekti.
Doktor karnında probu* gezdirirken bir yandan da ekrana bakıyordu dikkatlice. Yanıbaşındaki Jungkook ise sanki hiç bırakmayacakmış gibi  elini sımsıkı kavramıştı.

"Güzel kız artık çıkmak istiyor annesi , vakti gelmiş. Doğum için de oldukça hazırsınız. Hemşireleri çağırıp sizi hazırlamalarını söyleyeceğim ve hemen ameliyata alacağım. Şuan ne kadar stresli olduğunuzun farkındayım fakat sakin olmalısınız Bay Jeon. Tansiyonunuz  şimdilik normal ve öyle de kalması gerekiyor. Lütfen sakinleşin , iyi olacaksınız. İkiniz de sağlıklı bir şekilde çıkacaksınız bu hastaneden." Doktor kadın güven verircesine gülümsemiş ve Taehyung'un omzunu okşayarak odadan çıkmıştı.
Jungkook eğilerek sedyede uzanan eşinin görüş açısına girdi. Tuttuğu eli dudaklarına götürüp öptü ve diğer eliyle de bebeğini sevdi.