part 33

247 13 0
                                    


{Unicode}

" ဒီနေ့ ကျွန်တော်တို့သွား
ကြည့်မှဖြစ်မယ်  "

ခွန်းနိုင်တစ်ယောက် ဂုဏ်ရှိန်ခန့်
၏ ရုံးခန်းအတွင်းသို့ အလောတ
ကြီးဝင်ရောက်ချလာ၏ ။

" အခြေအနေက ထူးခြားနေပြီ
လား ?"

" ဟုတ်ပါတယ် ဦး​ေဋ္ဌးမြင့်က
မှတ်ဉာဏ်တွေကို အကုန်မမှတ်
မိသေးပေမဲ့ သူအတော်အသင့်
သိနေပါပြီ  "

" ကောင်းပြီ ဒါဆိုကိုယ်တို့အခု
ဘဲ သွားမယ်  "

နှစ်ယောက်သား ရုံးခန်းအတွင်း
မှ ထွက်ရုံရှိသေး ဦးသူရိန်နှင့်
ပက်ပင်းတိုးမိတော့သည်။

" ခင်ဗျား ဒီကိုဘာလာလုပ်
တာလည်း  !

" ငါက ကိုယ့်သားကုမ္ပဏီ
တောင် လာခွင့်မရှိတော့ဘူး
လား ? "

" မရှိဘူး  "

" ဂုဏ်ရှိန်ခန့် ငါ့ကိုခေါင်းကြော
တင်းမနေနဲ့တော့ မင်းဘာခြေ
လှမ်းတွေ လှမ်းနေတယ်ဆို
တာကို ငါသိတယ် အဲ့တာကြောင့်
ရပ်တန်းက ရပ်ဖို့သတိလာ
ပေးတာ  "

" ဟက် , ဦးသူရိန်ခင်ဗျားက
ရယ်စရာတွေ သိပ်ပြောတာ
ဘဲ ကျွန်တော်မရပ်လို့ ဒီအထိ
ရောက်လာခဲ့တာလေ ခင်ဗျား
ရဲ့ ဘာမဟုတ်တဲ့စကားအတွက်
နဲ့ ကျွန်တော်က ရပ်ပစ်ရမှာတဲ့
လား ? "

" မင်းမှာ အသက်ပိုမပါလာ
ဘူး ဂုဏ်ရှိန်ခန့် မင်းအသက်
ကို နှမျောရင်တော့ ရပ်တန်းက
ရပ်ဖို့ ငါအကြံပေးလိုက်မယ်
ဆက်ပြီး တော့မင်းကလုပ်နေ
မယ်ဆိုရင်တော့ မင်းရဲ့အသက်
အန္တရယ်ကို ငါအာမခံနိုင်ဘူး  "

" ခင်ဗျား ခြိမ်းခြောက်တိုင်း
ကြောက်မဲ့ ချာတိတ်လေး ဂုဏ်
ရှိန်ခန့် မဟုတ်တော့ဘူး ဗျ  "

" ကျွန်တော် သွားစရာရှိတယ်
ခင်ဗျားနဲ့ အခြေအတင်ဖြစ်ဖို့
ဘာ အချိန်မှမပေးနိုင်ဘူး  "

" ခွန်းနိုင် ကိုယ်တို့သွားရ
အောင်  "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုခန့်  "

' မင်းထိုက်နဲ့ မင်းကံဘဲဂုဏ်ရှိန်
ခန့် ငါကတော့အဆုံးထိဆက်
သွားမှာ နောင်တဆိုတာ ငါ့ဘဝ
မှာ ထပ်ပြီးရစရာမလိုတော့ဘူး'

မင်းတစ်ယောက်တည်းကသာကိုယ့်ရဲ့ကမ္ဘာOnde histórias criam vida. Descubra agora