CHAPTER 41

44 4 0
                                    


꧁The only rose among the thorns꧂

Chapter 41: Underground shit

•••••••••••

Cassidy Jean's POV

Sa linggong 'to, ngayon lang ata ako natuwang magising sa umaga. Sa unang pagkakataon, hindi ako nakabusangot. Bagkos ay nakangiti ako na tila kayang-kaya at handang-handa ng harapin ang mga hamon sa buhay.

Maingat kong kinuha ang kutsilyo ko at nagsimula ng magtadtad sa mga gulay. Para saan? Para sa akin acckk. Naiiyak ako, wala na akong kailangang lutuan. I feel so free!

Matapos maghanda para sa lunch ko ay nagsimula na akong kumain sa sarili kong luto. It made me wonder. Masarap ba talaga akong magluto? Dahil kasi sa dalas kong kumain sa mga niluluto ko ay hindi ko na masabi o matandaan ang lasa. I just eat it then forget it the next day.

I heard my phone ring from the other room. I simply glanced at it then chose not to get up and continued eating. Tunog masama eh, paniguradong si Carson na naman 'yon. I don't want my day to be ruined.

When I finished, I washed the dishes. I went to the bathroom and brushed my teeth, did a few things then flew all the way to Fraud University. As usual, the students stares are out of this world. Nasanay naman na ako kaya hindi na ako masyadong naba-bother. Kaya sila ganyan dahil parang alien ang section F para sakanila. Namataan ko pa si Sky at Brianna kanina. Ang nakakainis pa ay inirapan ako ng dalawa. Parang hindi tumawag sakin kagabi ah, nagpapalibre tsk.

Pumasok na ako sa classroom ko at dumiretso sa upuan. The room is awfully quiet. Anyare sa mga 'to? Wow Cassidy. Agad-agad? Baka naman gusto lang nila manahimik 'kaw talaga.

Sinuot ko nalang ang headphones ko at nakinig sa ilang music na gusto ko. Infairness naman, hindi ako inaantok for today's video. Nang dumating nga si sir Arthur e alive na alive ako. Not until tinawag niya ako para sagutin ang tanong niya.

"Merkel, do you have an idea what's an organic compound?..." He asked, looking straight at me. Inaantok ka pala Merkel. Matulog ka na. I faked a yawn but he didn't buy it. "...that won't work on me kid."

Naudlot ang pagsandal ko sa sandalan ng upuan para magpanggap na natutulog. Kingina ano ba kasi ang organic compound? Nakakain ba 'yan? Organic kasi.

Napilitan akong kalkalin ang utak ko. "Organic compounds sir? Ha! Organic compouns... Shet ano nga 'yon?..." Napalunok ako. "...Organic compounds... are compounds that are primarily composed of carbon atoms, which are chemically bonded with hydrogen and other elements such as oxygen, s-sulfur--teka sulfur ba 'yon? Oo tapos ano... Nitrogen."

Nabasa ko lang rin 'yon sa isang post sa fb. Ewan ko kung tama ba 'yon.

Nanahimik siya sandali. Nang makuntento sa pamumutla ko'y dun pa lamang niya napagdesisyunang magsalita. "Okay, sit down. Very good." Napangiti agad ako.

Shett. Minsan talaga, nakakatulong rin ang pagscroll-scroll ko sa fb hehe. Pero teka? Nantitrip ba siya? Sa science subject 'yon ah tsaka math teacher siya. The heck? Para san 'yon?

"Pfft pampawarm-up lang 'yon Merkel. Tahimik niyo kasi." Bigla niyang sinabi.

Lahat yata ng sama ng loob ko umakyat papunta sa pinakatuktok ng ulo ko. Naha-high blood ako mga kaibigan. Napilitan pa akong kalkalin ang walang laman at maliit kong utak tas ganito lang?!

Lord, teacher namin 'yan. Pigilan niyo 'ko pls lang.

Nagtawanan ang iba, nangibabaw pa ang boses ng tatlong duwende. Syempre kinunutan ko sila ng noo pero binelatan lang ako. Mga gagong 'to. Maya kayo sakin.

The Only Rose Among The ThornsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon