UNKNOWN’s POV
Malapit ko na din masira ang mga buhay nila. Alam ko, isa itong malaking kabalastugan para sa akin pero this is not sufficient. They have ruined my life. They made me a very non-sense person. Well, thanks to them.
Mabuti nalang at magaling ang mga apprentice ko. Big thanks to them. It’s such an honor for me to become a valuable person soon. Akala nila mananahimik nalang ako ng ganun-ganun lang? Tsss.
Mag-isa akong tumupad sa mga pangarap ko. Natupad iyon dahil sa sariling sikap. Walang tumulong sa akin. Inalipustangan lang ako ng pamilyang iyon. Tinapak-tapakan. Pero hindi ako tumigil. Pinangako ko sa sarili kong babalikan ko yung mga taong gumawa sa akin noon. At ngayong natagpuan ko na sila, damay-damay pati mga mahal nila sa buhay.
“Hey”. Narinig kong may nagsalita sa likuran ko. Actually kinabahan ako, baka kasi may nakikita nanaman akong multo sa paligid.
“I’m dead. I’m free. No one will blame me for what happened.” Itong mokong lang pala!! Nag-aalaZombie pa siya habang lumalapit sa akin. Nakakatuwa siya.
“That’s good. It’s my idea, man. Ayaw kasi kita ipahamak. We’re f***in’ brothers.” Sagot ko sakanya. Oo, we’re brothers. Brothers in hell. HAHA!!
Nagyakapang-kanto kami. Nakakamiss yung ganitong moment pag nasa kanto kami. Yung mangtitrip kami with our dabarkads tapos biglang may pagtitripan kaming dumadaan sa kanto. Warfreak kasi kami.
[A/N: Yakap-kanto is traditionally called as “yakap ng mga kanto boys” wherein lalaking-lalaki ang dating. Hehe. Wala lang, sana na-gets niyo]
“Anyway, nakausap ko na si Miss Hysterical, ayun. Siya na daw ang gumagawa ng paraan ngayon para masira ang relasyon ng lovebirds natin.” Sabi niya sa akin. Buti naman at nakikipag-cooperate na ngayon yung babaeng yun. Baka naalala na niya ang kasalanan niya sa akin.
“Well, that’s good. How about yung pakialamero? Sino nagbabantay sakanya? Tapusin niyo na yun. Baka makasira lang sa mga plano ko.” Naalala ko pala yung pakialamerong iyon!! Bwisit yun e. Nakialam na siya noon, hanggang ngayon ba naman? Dalawang buhay niya ang nasayang ko pero sige pagbibigyan ko siya ngayon.
Nagulat yata itong mokong nang malamang ipaliligpit ko yung pakialamerong iyon.
“I change my mind. Kailangan ko pa siya. Sino ba kasi nagbabantay dun? Wag niyong hahayaang siya ang makakasira sa mga plano ko!!” sabi ko sakanya.
Biglang may sumulpot sa pag-uusap namin at nagsalita, “I’m handling him boss. We’re now actually good friends, indeed.”
“Katok-katok din sa pintuan.” Galit kong sabi sakanya pero mahina lang ang boses ko. Alam kong hindi ko pa siya mapagkakatiwalaan ngayon. Naging malapit siya sa mga iyon at nagaalangan akong kunin siya noon pero sana makatulong siya ngayon. He’s now our spy.
“Sorry, boss. Napadaan lang ako dito just to update. Akiko’s pregnant.” Sabi pa niya.
Whaaattt? She’s pregnant? Damn it!!! Nakaka-high blood!!!!
Bigla akong lumapit sa mokong. Hinigpitan ko ang kwelyo ng polo niya, “What the hell you’ve done f***in’ brother?”
Itinaas niya ang dalawang kamay niya na parang sumusuko sa pulis, “Uh-Oh. Just relax. Wait, it means I’m already a father? HAHA!” sabay tingin sa spy, nang-aasar ba talaga siya? This can’t be happening!!
Sinuntok ko siya sa bungo niya! “Hindi ka ba nag-iisip ha? Diba sabi ko wag mo siyang gagalawin at idala mo siya sa akin? Pero anong ginawa mo??!!” sinigaw-sigawan ko pa muli siya at muli ko pang pinagbubugbog.
BINABASA MO ANG
Till The End (Complete)
Teen Fiction"You've come to see that you're the one till the end." - Sino kaya ang taong dumating sa buhay nya para makasama habang buhay?? Si Past o si Present? One of them can be her Future. (Sa mga sumusubaybay, I changed the cover photo. Hope you like it)
