Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hikaye şu an 2023'te geçiyor, her sahne geçişinin başına hangi ayda ve yılda olduklarını yazacağım kafanız karışmasın diye.
Skapova - Neden Bu Kadar Güzelsin?
İyi okumalar <3
❆
Haziran, 2023.
"Kızım bizim de gelmemizi istemediğinden emin misin?"
Çatalımı sapladığım kaşar peyniri ağzıma götürürken ve bir yandan da tabağımın yanına bıraktığım notlarımı okuyorken benimle konuşmakta olan babama kafamı sallamakla yetindim. Bir anlığına dağılan dikkatim sebebiyle okuduğum kısmı anlayamamıştım. Bu yüzden aynı paragrafı baştan okumaya başladım.
"Ama bizim içimiz hiç rahat etmiyor böyle," diye konuştu annem. "Herkesin ailesi orada olacak, senin tek gitmen içime sinmiyor."
Bakışlarımı notlarımdan ayırarak kafamı kaldırdım ve anneme baktım. "Diğer türlü de benim içim rahat etmeyecek. Sınavdan çıktığımda kötü geçmişse eğer en azından dışarıda üzüntümü yaşar, eve öyle gelirim."
"Yanında biz olursak seni teselli edebiliriz. Neden buna izin vermiyorsun?"
"Böylesi daha iyi anne. Hem bugünkü güzel geçerse yarın gelirsiniz benimle." Saçımı geriye atıp biten konuşmanın ardından yeniden notlarıma gömüldüm. Biyoloji dersinde unuttuğum kısımların kısa kısa notlarını çıkarmış ve unutmamak için dün akşamdan beri okuyordum. Biraz daha zorlasam neredeyse tüm kağıdı ezbere okuyacak hâle gelmiştim ama tekrar etmeden, boş boş dursam rahat edemiyordum.
"Ben bu kızı anlamakta zorluk çekiyorum gerçekten." diye söylendi annem en sonunda kabullenmiş bir şekilde. Dünden beri gündemimiz sadece bu konudan oluşuyordu.
"Ben de." diyerek babam anneme destek çıktığında sıkıntılı bir biçimde kaşlarım çatılmıştı.
"Sınav psikolojisi yüzünden sanırım, yarından sonra düzelir diye umuyorum."
"Düzelmezse sıkıntı büyük zaten."
"Canım aile fertlerim," diyerek araya girme ihtiyacı hissettim. "Ben de bu masadayım umarım hakkımda dedikodu yaparken bunun farkındasınızdır."
Annem zerre umursamadan ve bozuntuya vermeden rahat bir tavırla "Sen burada olduğun içi böyle konuşuyoruz zaten, duy diye." dediğinde bu açık sözlülüğü karşısında dudaklarım şaşkınlıkla aralanmıştı. Aile dediklerimizin dönüp yaptığına bak...
"Kırıcısınız." dedim kınar gibi bir sesle. "Sizinle muhattap olup moodumu düşürmeyeceğim." diye ekledikten hemen sonra notlarımı okumaya geri dönmüştüm ki bu girişimim not kağıdımın önümden çekilip alınmasıyla son bulmuştu. Babam kağıdımı aldığı gibi katlayıp gömleğinin önündeki küçük cebe koyduğunda geri almak için uzandım fakat babam bileğimi tutarak almamı engelledi.
