Book I: IRRESISTIBLE CHARM (COMPLETED)

Chapter 17

Ang katahimikan na mayr'on ang canteen ay bigla na lang nawala. Pagtingin ko sa paligid ko ay lahat sila naging abala. Mga busy sa pagkuha ng make up saka ilalagay sa kanilang mukha. Para silang mga kiti-kiting hindi mapakali.

Napadako ang tingin ko sa pintuan nang marinig ko ang pagbukas ng pinto. Hindi nakaligtas sa'kin na makita ang isang babaeng studyante na mabilis niyang itinigil at itinago ang make up kit niya sabay tili. Hindi ko mapigilang pagtaasan siya ng kilay.

"They are still the same." Napalingon ako kay Sadler. "Famous as always." nakangiting komento niya.

Itinaas niya ang kaniyang kamay. "Guys!" Iwinagayway niya pa ang kamay niya.

Gumawi naman kina Frivo ang tingin ko. Napalingon din sila sa'min. Nakita ko ang pagngiti ni Belinda at ni Darrie. Ibinalik ko sa laptop ko ang tingin ko. Naramdaman ko ang pagdating ng dalawang salot sa table namin.

"What the! You are really here?" hindi makapaniwalang tanong ni Belinda.

Hinampas ni Darrie si Sadler. Dumaing ang loko. Hinimas pa ang kaniyang brasong hinampas ni Darrie. "Grabe ka! Sadista ka pa rin." nakangiwing komento ni Darrie.

"Paano kasi hindi mo man lang sa'kin or sa'min sinabi na bumalik ka na. Sana nasundo ka namin sa airport. Hindi pa namin malalaman kung hindi ka namin nakita ngayon." gigil na wika ni Darrie habang panay ang kurot niya kay Sadler.

Ang Sadler naman todo ilag sa mapanakit na kamay ni Darrie. Kawawang Sadler.

"Bro! You've finally come back!" maluha-luhang niyakap ni Dan si Sadler as soon as malapag niya ang pagkain.

"Aish! Mahiya ka nga, Dan." ani nito sabay alis at tulak kay Dan.

"Ito naman, oh! Ngayon na nga lang kita nayakap." kunyaring tampo ni Dan.

"Heh! Tigilan mo nga ako. Mamaya niyan ay sugurin ako nitong girlfriend mo." ani niya sabay baling Kay Belinda.

Naramdaman ko ang pagtabi sa'kin ni Frivo.

"Since when did  you come back?" Frivo asked casually.

"Oo nga, Sadler? Bakit hindi rin namin nalaman agad na nandito ka na sa school? As in, wala kaming nalaman sa pagdating mo." Belinda said.

"Kausap pa lang kita kagabi, ah. Hindi mo man lang minention sa'kin na narito ka na pala. Akala ko ang kausap ko ay nasa states pa, 'yon pala nandito na sa pilipinas." himutok naman ni Darrie.

Pinakikinggan ko lang sila. Para rin naman kasing hindi nila ako nakikita. Medyo nagulat din ako sa part na magkakilala silang lahat.

"Kararating ko lang kahapon. Dito na agad ako dumeritso sa school pagkaalis ko sa airport. Excited akong surpresahin kayo." natatawang sagot ni Sadler.

"Sinabi ko kay Dean na huwag sabihin sa inyo ang tungkol sa pag-aaral ko rito. At huwag gawing highlight ang pagdating ko. Buti na lang medyo natakpan naman." He continued.

"Kaya pala marami kaming naririnig na mayr'ong bagong guwapong studyante sa photography building." nakangiwing sambit ni Darrie.

"Waa! Ngayon ko lang narinig na sinabi mong guwapo ako. So guwapo talaga ako sa'yong paningin?" nakangising may halong pang-aasar.

Narinig kong tinapakan ni Darrie ang paa ni Sadler.

"Ouch! Bakit indenial ka pa rin? Guwapo naman kasi talaga ako. Sa lahat, ikaw lang ang hindi sang-ayon na guwapo ako." wika ni Sadler.

Akala ko friendly at natural na sa kaniya ang maging palangiti. May halong kahanginan din pala ang taong 'to.

"Wait nga lang?" biglang putol ng usapan ni Belinda. Tila mayr'on siyang napansin. Ramdam ko ang marahang paglingon niya sa'kin.