Herkesin iş adamı olarak bildiği Kaya Eroğlu ve jesti yüzünden işinden olan bir Anaokul öğretmeni... Ya o öğretmen, bakıcı olarak işe başlarsa? Hem de bir mafyanın çocuk bakıcısı...
Kaya Eroğlu'nun minik oğlu Aras, okuldan kaçtığı için kaybolmuştu...
Sabah kalktığımda içim içime sığmıyordu. Bugün nişanım vardı! İsteme gününden hemen sonra elbise alınmış ve kuaför seçilmişti. Organizasyon işiyle Kaya ilgileniyordu ve benim pek bir şey yapmama izin vermiyordu. Sadece önemli konularda bana danışıyordu. Nişan bugün öğleden sonra olacaktı ve ben hala hazır değildim. Ne kuaför gelmişti ne de elbisem. Resmen nişana bir kaç saat kalmışken ben öylece duruyordum! Telefonum titrediğinde aldım ve gelen mesaja baktım.
Kaya: Güzelim, hazır mısın?
Rüya: Ne hazırlığı aşkım, ne abiyem geldi ne de kuaför.
Onları bekliyorum.
Kaya: Bekleme onları, seni almaya geleceğim.
Çıkıyorum hemen. Şu ana kadar gelmemişlerse daha da gelmesinler.
Rüya: Gerek kalmadı, geldiler.
Anlaşmış gibi de aynı anda geldiler. Sinir şeyler.
Kaya mesajıma gülen emoji attığında, göz devirip görüldü attım. Emoji değil random atacağını bir türlü anlatamamıştım. Kaya'dan gelen , 'neden görüldü attın?' mesajına,
'engellemediğime dua et.' diye cevap vermiş ve sohbetten çıkmıştım. O sırada odamın kapısı açılmış ve kuaförler ellerinde elbisem ile içeri girmişlerdi. Yetişmese o kuaför salonunun yakardım, gerçekten yapardım.
Neyse ki düşündüğüm olmamış, erkenden işleri bitmişti. Çok güzel olmuştum!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Makyaj, saç ve elbise.)
"Koş kız, geldiler." Kardeşim kapıyı açtığında gibi bağırıp tekrar kapattı.
Dejavu?
Bu sefer dikkatlice kalkıp merdivenlerden inmiştim. Kaya içeri girmeyip kapıda beklemişti. Nişan bir düğün salonunda olacağı için bizi almaya gelmişlerdi. Kaya ve ben aynı arabada, diğer aile üyeleri başka arabalarda geleceklerdi.
Biz bilerek yavaş giderken aramızdaki bütün arabalar önlere geçmişlerdi. Sonunda düğün salonuna varınca yükselen müziğin sesi fazlaca belli oluyordu. Kaya inip benim kapımı açtı ve inmemi bekledi. İndiğimde kolunu kırıp bana baktı. Koluna girdiğimde gülümsedi ve mutluluğumuza giden yola adım adım ilerledik. İçeri girdiğimiz an ıslık ve alkış sesleri birbirine karıştı.
Kaya kafasını sallayıp selam verdi ve beni, gelin ve damadın oturduğu yere götürdü. Oturduğumuzda anında etrafımız bir çok haber kanalının muhabirleri sardı. Kaya artık şirkete gitmediği için ünlü bir iş adamı olduğunu unutmuştum. Bütün işlerini evden yapıyordu ama evlendiğimizde, eve iş getirmeyeceğini ve çoğu toplantıyı otellerinde yapacağını söylemişti. 'Hiç şirkete gitmeyecek misin?' soruma da, 'çok büyük bir olay yoksa hayır, sekreterim çoğu işi hallediyor.' cevabını vermişti.
