Herkesin iş adamı olarak bildiği Kaya Eroğlu ve jesti yüzünden işinden olan bir Anaokul öğretmeni... Ya o öğretmen, bakıcı olarak işe başlarsa? Hem de bir mafyanın çocuk bakıcısı...
Kaya Eroğlu'nun minik oğlu Aras, okuldan kaçtığı için kaybolmuştu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Konser bitmişti ve hepimiz arabalara dağılıp eve gelmiştik. Çok eğlenmiştik, kendimizden geçmiştik. Kaya ile danstan sonra hiç konuşmamıştık ve ben aşırı utanıyordum. Bütün konser boyunca birlikte dans edip durduk!! 'Belki' şarkısında tamamen kendimi ona bırakmıştım artık. O da anlamıştı teslim olduğumu ama neye olduğunu hala anlayamamıştı.
"Hadi, herkes yatağa." Kaya mutfaktan elinde kahveyle çıkarken gözleri bizdeydi.
"Elinde kahveyle bunu söylemen ne kadar da ironik." Dedim hafif alayla. O da sezmiş olacak ki gözleri kısıldı.
"Benim dosyalara bakmam gerekiyor, bu yüzden uyuyamıyorum. Hadi, daha fazla konuşmayın da yatın artık." Arkadasını dönüp gittiğinde kaşlarım çatıldı.
"Ah, baban beni yine sinir etmeyi başardı. Neyse, artık bence de yatalım." Aras babasına laf ettiğim için gülüp kafasını salladı. Ardından odasına ilerleyip el salladı.
"İyi geceler, Rüya abla." Ona öpücük yollayıp el salladım bende.
"İyi geceler, bebeğim." Odama girecekken Kaya'nın kapısı tekrar açıldı ama bu sefer elinde kahve kupası değil de silah vardı. Beni gördüğünde aniden durdu.
"Uyumuyor muydun?" Sorumla gözleri kısıldı. Dosya işi yok muydu? Peki, neden elinde silahla ve yeni bir gömlekle dışarı çıkıyordu?
"Dosya işim olduğunu söylemiştim." Elindeki silahı sanki görmemişim gibi davranıyordum ve o da görmediğimi sanmış olacak ki silahı arkasına saklamıştı.
