He Is Not Gay! Just My Girlfriend⚠️/SASUSAKU FANFICTION

7

Gökyüzü Sunağından dışarıya çıktığımda saat 2'ye geliyordu.

Kendi adıma o kadar mutlu ve gururlu hissediyordum ki...

Cam kavanozda aşırı şekilde kaynayan su gibi duygularım içimden taşıyordu sanki.

Dışarı çıktığımda hafiften serinlemiş olan havayı içime çektim ve önlüğümü koyduğum poşete bakarak gülümsedim.

Bu önlük yıllardan beri yükümü çekip çok kirlenmişti ama şimdi her birine değdiğini hissedebiliyordum.

Bu mutluluğu ilk iş annemle paylaşmak için telefona yapıştım ve onunla bir saat kadar konuştuk.

Onunla konuşmak her zaman bana terapi seansında gibi hissettirirdi.

Kafamı rahatlatır ve bedenimi gevşetirdi.

Özellikle birkaç haftadır yaşadığım tüm gerici ve stresli anları düşününce antidepresan gibi bir etkisi olmuştu üstümde...

Annemle telefon konuşmamı sonlandırdığımda telefonumda bir mesaj belirdi.

'Kusura bakma Sakura. Acil bir işim çıktığı için kalamadım, sonuçtan beni haberdar et ;D'

İno'nun mesajına karşı gülümsedim ve ona işi kaptığımı kısaca söyleyen bir mesaj attım.

Sonrasında Sai'yi aramak için numarasını tuşladığımda direkt sesli mesaja yönlendirilince iç çektim.

Çok yoğun çalışıyor olmalıydı...

Kendi kendime gülümsedim ve güneşin sıcaklığını hissetmek için birkaç adım attım.

Sai belki de benim bu zamana kadar şanslı olduğum tek konu olabilirdi.

Onunla aşçılık okulunda tanışmıştım.

Teyzesi okuldaki eğitmenlerden biriydi ve teyzesini arabayla almaya geldiğinde neredeyse bana çarpıyordu.

Aslında çok komik bir görüntüydü, suçlu yola dikkat etmediğim için bendim ama ona ağzıma geleni söylemiştim.

Sonrasında konuşmamız ilerlemiş ardından arkadaşlığa oradan da sevgililiğe terfi etmiştik.

Onun başta bana göre olmadığını düşünmüştüm özellikle fiziksel olarak...

Çok ince ve zayıftı.

Ama buna dikkat etmek benim için saçmalıktı.

Ben onu kalbi için sevmiştim aslında...

Zor zamanlarımda hep yanımda olmuştu, belki de annemden sonra en büyük destekçim diyebilirdim ona...

Her ne kadar bu düşüncemden utansam da bazı halleri babama benzediği için ona daha çok bağlanmıştım.

İşten geç çıktığımda meraklanıp beni araması, beni çoğu zaman en sevdiğim seyyar yemek satan yerlere götürmesi, ağladığımda bana bir omuz vermesi...

Annem de bunların hepsini yapıyordu ama onun yapması bir başkaydı.

9 yaşımdan beri göremediğim babamın yapacağı davranışlardı bunlar...

Burukça gülümsedim.

Atlatmaya çalışsam da içimde ben büyüdükçe dallanıp budaklanan bir yaraydı.

Adımlarımı hızlandırdım ve göğsümün tüm güzel duygularla dolmasına izin verdim.

Sai ile birkaç haftadır doğru düzgün görüşemiyorduk.