Chapter 29

6 2 0
                                    

Dedicated to Mitchi_Range. Enjoy!

Chapter 29

Untold

"Here, you need to eat." nilapag nya sa harapan ko ang pagkain.

Hindi ako kumilos, hindi ako tumingin sa kanya. Hindi ko sya pinapansin.

Wala akong sinabi sa kanya, kaya alam kong nagtatanong sya kung ano nga ba ang nangyari sa akin.

Kapag ba malaman nya kung ano ang nakaraan ko, kapag nakilala nya ako, kapag nakita nya ang totoong Frexie, mahal nya parin kaya ako? o iiwan nya ako?

"Mahal mo ako?" biglang tanong ko.

"Mahal na mahal," sagot nya.

Tinignan ko sya na nag-aalala parin ang mga mata.

"Ano ba ang nangyari? I'm scared, Frexie. Hindi ako mapakali hanggat hindi mo nasasabi kung bakit nadatnan kitang tulala at parang takot na takot." halos masabunutan nya ang kanyang sarili.

"Wala," tanging sabi ko.

Umiling sya at umikot para malapitan ako sabay yakap galing sa aking likod.

"I know you, I almost memorized your mood, your facial expressions. I know there's a problem. Baby, you can tell  me what's bothering you, I'll listen." aniya sa aking tenga.

Hinawakan ko ang kanyang brasong nakapulupot sa akin.

"I love you, Liam." I closed my eyes when I said those three words.

"I love you too, baby."

"It's really dark here, the light is been taken on me long time ago but when I met you, when I let you to enter my life. The light that's been taken is now coming back, you are my candle in my dark life." sabi ko habang nakapikit at marahan na hinahaplos ang kanyang brasong naka yakap sa akin.

"Baby," alam kong naguguluhan sya sa sinasabi ko pero hayaan nya akong masabi ito.

Pakinggan nya ako, dahil hindi ko pa nasabi ang mga gusto kong sabihin. Hindi ko pa naparamdam ang lahat ng damdamin ko para sa kanya. I've been forcing myself to shut up, to stop showing of my empotions, to not think about others. But right now, I want to shout this emotions...these thoughts in me. I want to be free.

"I thought no one can understand me. I thought no one can  look at me as a good person, and no one can ever love me."

"How can you still pursue me on that time when I'm pushing you away from me? I almost kill you but why? Why you still love me, Liam? What's in me that you love the most?" there's a lot of what if's and questions in me.

Dahil hindi ko halos maisip at matanggap na meron palang taong mamahalin at magugustuhan ako. Ang pagdating ni Liam ay hindi ko inaasahan sa buhay ko.

"I don't know, hindi ko alam kung ano nga ba ang meron sayo at bakit gustong gusto kita. But the time you almost kill me, that was the time that I am willing to die in your hands."

"It's really funny but that's what I feel. Takot akong mamatay pero kung ikaw papatay sakin hahayaan kita. I laughed of my own thoughts, I think I'm too crazy to think of that." he chuckled.

"I see you that time, I feel you. You showed your emotions, your hate, your fear. I see it all, at bigla ko nalang naisip na kaya ka ganyan kasi nahihirapan ka, nasasaktan ka. Tapos bigla ko nalang naisip na gusto kitang protektahan, gusto kong makasama ka.  I want to protect you from all the pain and danger." ipinatong nya ang kanyang baba sa aking balikat.

"I want to be with you in misery, danger, disaster, in this lifetime." he kissed my neck.

"I love all the bit of you now, and I will love you in this lifetime of mine." napalunok ako sa sinabi nya.

Chamber of SecretsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon