Küçük bir serçenin kalbi var bende. Ne kışta sıcak bir yere göçmeye cesaretim, ne de kendi menzilimi terkedecek sadakatsizliğim vardı. Yorgun düşmüş, yıpranmış kanatlarım vardı sadece. Onlarda sağa sola çarpmaktan yaralanmış.
Ve bir son bahar sabahı...
Sevgili Dalgalarım. İki haftalık bir aradan sonra tekrar sizlerle satırlarda buluşmak, benim için çok güzel. Umarım iyisinizdir.
Bölüm geç gelme sebepleri aslında çok. Ama en barizi sınır geçilmemesi.
Güncel okuma sayısı (12.1k)
Neyse lafı çok uzatmayacağım. Bölüm ithafını yorumlardan seçtim ArzuDubaz3 hanım efendiye hediyemdir. Her bölüm yorum yaptığı için teşekkürler.
Sınır 110 oy/ 130 yorum.
Satır arası yorumlarınızı benimle paylaşın lütfen. Ve o küçük yıldıza dokunmayı da unutmayın. Sınır geçildiği an bölüm gelecektir.
Sevgiyle kalın 🐦
Bölüm şarkısı: Manuş Baba- Sallaya Sallaya
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Görünmez Kanatlar.
Karşımıza çıkan bütün fırsatların sebebkarı, mushebibi aslında her zaman biz oluyorduk. O fırsatlar yaradanın bizlere sunduğu tek seferlik bir şans oluyordu bazen. Başka bir an asla karşımıza çıkmayacak, büyük ihtimal hayatımızın dönüm noktası olacak olan o fırsatlar.
Ummadık bir anda ummadık bir kişiden gelen o fırsatlar.
Gözlerinin içine baktığı karşısında ki kızın ne dediklerini beynindeki süzgeçten geçirmişti ilk önce.
Zaten her kelimesi ona umut aşılarken, bunlarında hiç birine şaşırmıyordu.
Ben bu gün bu yaraların bir tek size has olmadığını göstermek istiyorum. İnsanların daha en masum hallerindeyken bile sizin taşıdığınız yaralardan daha ağırlarıyla sınandığını size göstermek istiyorum- demişti Feride.
İtirazsızdı tüm sözleri. Yapmak istediğini yaptıracak bir şekilde. İnatçıydı.....
Şimdiyse karşısında kıyafetlerinin arasından kıyafet seçiyordu giymesi için.
