"Hemofili hastalığı olan birine göre biraz fazla riskli birinin avukatlığını yapmıyor musun?"
Kuzey birkaç saniye duraksadı, 'bu bilgiyi nereden öğrendin?' gibisinden sorular sormayacaktı. Kalıplı adama baktı, hafifçe gülümsedi. "Risk almaktan hiçbi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.
Kuzey burnuna gelen güzel kokularla açtı gözlerini. Masanın üzerine yemekler, mumlar ve iki şarap kadehi duruyordu. Bu sırada Ateş elindeki tava ile gelip Kuzey'e gülümsedi. "Uyumamışsın."
Kuzey üzerindeki örtüyü kenara ittikten sonra oturma pozisyonuna geldi. "Kaç saattir uyuyorum?"
"Bir saati geçti." diyerek tavayı masanın üzerine bıraktı Ateş. "Fırında susamlı soman, tereyağlı karides tava ve avakado salatası. Sever misin?"
"Kendine sevdiğin yemekleri yapsaydın, benim için sadece balık tüketmek zorunda değilsin."
"Et yememe sebebin ne?" diyerek hâlâ oturan adama baktı Kuzey. "Beni yanlış anlama ama sokakta büyümüş bir çocuğun yemek seçme şansı var mı? Özellikle böyle kırmızı ve beyaz et gibi besinleri."
"Lavabo ne tarafta?" diyerek ayağa kalktı Kuzey.
"Üst katta, kapısı açık zaten."
Kuzey merdivenlere doğru ilerleyecekken bilgisayarı gördü, yönü değişmişti. Kendisini dikkatle inceleyen adama baktıktan sonra bilgisayara doğru ilerleyip kapağını açtı ve Gmailinin açık olduğunu gördü. Mesajları okuduktan sonra içine derin bir nefes çekip yüzünü Ateş'e çevirdi. "Ciddi misin?"
"Sadece aynı şekilde mi öldü diye sordum ve benim sen olmadığımı hemen anladı."
"Oğuzhan bir dedektif." dedi Kuzey gmailinden çıkarken. "Ben yazışırken soru işareti kullanmam." Bilgisayarın kapağını kapatıp kenara koydu. "Gidip arasam iyi olur, şimdi benim yerimi bulmaya çalışıyordur. Telefon da kapalı, kim bilir nasıl endişelenmiştir."
Ateş karidesleri tabaklara koyarken tek kaşını kaldırdı. "Yakın arkadaşın galiba Oğuzhan?"
"Sayılır." diyerek çantasından telefonunu çıkarıp açtı Kuzey. "Eski sevgilim."
"Ne?" Ateş hızla kafasını kaldırıp Kuzey'e baktı. "Eski sevgilin mi?"
Kuzey onun tepkisine hafifçe gülüp telefonunu kulağına götürdü. "Oğuz-"
"Neredesin sen? İyi misin?"
"İyiyim, iyiyim-"
"Kaç saattir sana ulaşmak için uğraşıyorum! Neden kapalı telefonun?"
"Biraz kafa dinlemek için-"
"Kafanı dinlemek için telefonunu kapattın. Senin yüzünden burada ben kafayı yedim. Yerini tespit etmeye çalışıyorum kaç saattir."
"Oğuzhan, müsaade edersen anlatacağım-"
"Senin Gmail'ine başka biri girmiş."
"Biliyorum, bir arkadaşım cevap yazdı sana." Ateş'in kendisine baktığını hissettiğinde arkasını döndü. "Sorun yok."
