hemofili , GAY

Tehdit • 34

Ateş iki gün sonra kaldıran Önder'in cenazesine gitmeyi reddetmişti. Onun yerine Kuzey gitmişti fakat uzaktan izlemişti. Cenaze kalabalıktı, Kuzey'in tahmin ettiğinden daha fazla kalabalıktı. Cenaze yerine konuldu, duaları edildi ve kalabalık dağılmaya başladı.

Kuzey mezarlıkta bir saat kadar oyalanmaya devam etti. Kimse gelip gitmediğinde mezarlıktan çıktı ve adliyeye doğru sürmeye başladı.

Sabah mezarlığa gelmeden önce Savcı kendisini arayıp bugün içinde adliyeye gelmesini rica etmişti. Kuzey bir bahane bulmaya çalışsa da eninde sonunda bu konuşmanın gerçekleşeceğini bildiğinden kabul etmek zorunda kalmıştı.

Savcının odasının önüne geldiğinde gömleğinde oluşan kırışıklığı düzeltti ve kapıya iki kez vurup içeriye girdi. "Merhaba Savcım, gelebilir miyim?"

"Lütfen." dedi kadın masanın önündeki koltuğu gösterirken. "Ben de sizi bekliyordum."

"Emir komiser de olur sanıyordum."

"Belki tek konuşmak istersiniz diye düşündüm, bir şey içer misiniz?"

"Teşekkürler, içmesem daha iyi." diyerek oturdu Kuzey ve yüzünü savcıya çevirdi. "Benimle ne konuşmak istiyorsunuz?"

"O gün olay yerinde Ateş Bey sizin bir şeyler bildiğinizi söyledi, bu konu hakkında ne söylemek istersiniz?"

"Aslında bu biraz karışık." diyerek saçını kaşıdı Kuzey. Yolda gelirken her ne kadar bunun provasını yapsa da hafiften gerilmişti. "Biliyorsunuz, bu işle içli dışlıyım ve bu süre zarfında ondan bir çok şey sakladığımı düşünüyor."

"Saklıyor musunuz?"

"Bazı şeyleri." diyerek kafasını salladı Kuzey.

Savcı ellerini birbirine kenetleyip masanın üzerine koydu. "Bakın Kuzey Bey. Ateş Bey'den neler sakladığınız beni ilgilendirmez, o sizin aranızdaki mesele fakat eğer adaletten bir şeyler saklıyorsanız o zaman devreye girmek zorunda kalırım."

"Bildiğim bilgilerin çoğunluğunu sizinle paylaşıyorum."

"Katili koruyorsunuz dedi size Ateş Bey, bunu demekle ne demek istedi? Gerçekten de katili koruyor musunuz?"

"Katilin kim olduğunu bile bilmiyorum." Kuzey dudaklarını birbirine bastırdı. "Ateş bunu sinirle söyledi, zaten daha sonra da gördüğünüz gibi bundan pişman oldu."

"Kuzey Bey, eğer bir şey bilip de söylemiyorsanız başınız belada demektir. Bunu size hatırlamak zorundayım."

"Biliyorum savcım."

"Eğer aklınıza bir şeyler gelirse bana veya Emir komisere anlatmaktan çekinmeyin lütfen. Bazen elimizdeki bilgiler bazı şeyler için yeterli olamayabiliyor, bize vereceğiniz en ufak bilgi adalete yardımdır."

"Elbette." diyerek ayağa kalktı Kuzey. "Başka diyeceğiniz bir şey yoksa -"

"Çıkabilirsiniz, iyi günler."

Kuzey odadan çıkar çıkmaz telefonu çalmaya başlamıştı. İç cebinden telefonunu çıkardığında Ateş'in ismini görmesiyle tebessüm etti. "Sevgilim?"

"Bebeğim." diyerek karşılık verdi Ateş. "Neredesin?"

"Adliyeden çıkıyorum şimdi, bir şey mi oldu?"

"Ben sana bir konum atacağım, oraya gelme şansım var mı?"

"Elbette, gelirim. Bir sorun yok değil mi?"

"Önder'in bir tane evi var. Arada sırada giderdi oraya, pek çok kişi bilmez. O eve gireceğim, belki katilin görüntüsünün bir yedeği vardır."