hemofili , GAY

Boş mezar • 31

"O cinayetleri sen mi işledin?" Ateş ne diyeceğini bilemez halde kalakalmıştı. İki dakika sonra dudaklarından bu soru döküldü.

"Cinayetleri değil." Yaşlı adam elini havada bir kez salladı. "Diğerleri ile benim alakam yok. Parkta bulduğunuz benim işim."

"Neden böyle bir şey yaptın?"

"Çünkü adam ikinizi de öldürmeye geliyordu." Ateş'in babası, Sedat Kara, bir bacağını indirdikten sonra yavaşça ayağa kalktı ve oğluna doğru adımlamaya başladı. "Keskin nişancıydı. Evden çıktığınız anda ikinizin de kafasını dağıtacaktı."

Ateş çatık kaşları ile babasına baktı. "Sen bunu nereden biliyorsun?"

"Elime eteğimi senden çektiğimi mi düşünüyorsun?"

"Neden benim hayatımı kurtardın baba?"

"Cevabı sorunun içinde." Sedat elini Ateş'in omuzuna koyup hafifçe sıktı. "Çünkü ben senin babanım."

Ateş buna kendisini tutamayarak alayla güldü. "Öyle mi? Dışarıdan bakan biri bizi düşman olarak görür oysaki."

Sedat gözlerini kendilerini sessizce dinleyen Kuzey'e çevirdi ve Ateş ile kendisini gösterdi. "Öyle mi duruyoruz delikanlı?"

Kuzey ağzını hafifçe aralayarak Ateş'e baktı, ne diyeceği konusunda tam emin olamamıştı. Ateş'in babasına nefretle baktığını görünce gözlerini hâlâ kendisine bakan adama çevirdi. "Neden adamı o şekilde öldürdünüz?"

"Çünkü bu konuya ikiniz de kafayı takmadınız mı?" Sedat yavaşça gözlerini oğluna çevirdi. "Neden bu kadar eşeliyorsunuz cinayeti?"

"Sen neden bunu bu kadar umursuyorsun baba?"

Sedat oğluna birkaç saniye boyunca bakmaya devam etti, sonrasında onu duymamazlıktan gelerek tüm bedenini Kuzey'e çevirdi. "Avukatmışsın."

Kuzey bir kez başını salladı. "Avukatım."

"Ne biliyorsun bu cinayetler hakkında?"

Kuzey tek kaşını kaldırdı. "Siz ne biliyorsunuz?"

"Yorucusun." dedi Sedat sinir bozucu bir sakinlikle. "Hiç sevmem böyle insanları."

"Baba." diyerek araya girdi Ateş, gözlerini saf sinir vardı. "Git artık."

"Olga bekliyor, çok durmayacağım."

Kuzey iki kaşını kaldırdığında Ateş alt dudağını hafifçe ısırdı. "Babamın 23 yaşındaki sevgilisi."

"Aşk varsa yaş sadece bir sayısıdır Ateş."

"Elbette." diyerek mırıldandı Ateş. "Aşk, ne demezsin ama."

Sedat oldukça sakin bir şekilde yanındaki iki adamıyla ilerlemeye başladı. Tam salondan çıkacağı zaman durup gerisine, tam oğlunun gözlerinin içine baktı. "Seninle en yakın zamanda yalnız görüşmemiz lazım."

"Kuzey'den sakladığım bir şey yok."

"Kuzey de kim?" diyerek iki kaşını kaldırdı Sedat. Kuzey tek elini kaldırdığında Sedat umrunda değilmiş elini salladı. "Yalnız dedim."

İddialaşmak istemeyen Ateş iki kez kafasını salladıktan sonra babasının kapıdan çıkmasını izledi. Sonrasında içine bir nefes çekip arkasındaki koltuğa oturdu. "Harika, bir bu eksikti."

Kuzey, yüzünü ellerinin arasına almış olan sevgilisinin yanına gitti ve koltuğun kolluk kısmına oturup çenesini Ateş'in sırtına koydu. "Yapabileceğim bir şey var mı?"