hemofili , GAY

Uyku problemi • 16

Kuzey kapıya iki kez tıklattıktan sonra içeriye girdi ve hafifçe gülümsedi. "Kusura bakmayın sayın Savcım, iki saat kadar geç kaldım."

"Önemli değil Kuzey Bey, İstanbul trafiği. Sizi anlarız." diyerek dosyayı Kuzey'e uzattı Savcı.

Kuzey dosyayı alıp üstünü okurken dudak büzdü. "Yok, İstanbul trafiğinden dolayı değil. Yolda kaçırıldım."

"Ne?" Köşede telefonla konuşan Emir komiser hızla telefonunu kapatıp Kuzey'in yanına doğru gelmeye başladı. "Kaçırıldın mı?"

"Önemli bir konu değil, tatlıya bağladık." diye mırıldandı Kuzey çok sakin bir şekilde. Sonra kafasını yukarıya kaldırıp Savcıya baktı. "Bu dosyayı neden bana verdiniz?"

"Bu adam hakkında bilgiler lazım Kuzey Bey, bunu en iyi siz yapabilirsiniz diye düşündük."

"Dosya bende kalabilir mi?"

"Elbette, kalabilir."

"Tamam." Kuzey hızlı bir şekilde dosyayı çantasına koyup en başta komisere daha sonra savcıya baktı. "Başka diyeceğiniz bir şey yoksa ben çıksam iyi olur, sizinle iletişime geçerim."

"Sizden haber bekliyorum."

Kuzey bir kez kafasını salladıktan sonra odadan çıktı, tam kapıyı kapatacaktı ki Emir komiser engel olmuştu. O da Kuzey ile beraber odadan çıkıp birkaç adım yürüdükten sonra Kuzey'in önüne geçip onu durdurdu. "Nerede kaçırıldın?"

"Uzatılacak bir konu değil." diyerek saatine baktı Kuzey, epey geç olmuştu. "Gitsem iyi olacak."

"Hemofili hastasısın ve kaçırılmana uzatılacak bir konu değil mi diyorsun?"

"Beni mi araştırdınız başkomiserim?" diyerek tek kaşını kaldırdı Kuzey.

"Biyolojik ailenin kim olduğunu biliyor musun? Eminim araştırmışsındır."

Kuzey içine derin bir nefes çekip ellerini önünde birleştirdi. "Anladım, araştırmışsınız." diyerek hafifçe gülümsedi. "Özel hayatım sadece beni ilgilendirir değil mi?"

"Soruma cevap vermedin, biyoloji ailenin kim olduğunu biliyor musun?"

"Bilmiyorum ve bilmek de istemiyorum." Kuzey birleştirdiği ellerini çözüp kendisini sorgularca bakan adama bir adım yaklaştı. "İki saat önce kaçırıldım komiserim, sizin tabiriniz ile etrafım hep mafyalarla dolu ve maalesef ki birçoğu ile dost değil düşmanım. Başka hayatları riske atamam. Yani eğer bu meseleye karışmazsanız sevinirim. İyi günler."

Adamın bir şey demesine müsaade etmeden hızlıca yanından geçip gitti. Dışarıya çıktığında yakınlardaki bir taksi durağına gitti ve Ateş'in evinin yakınlarındaki bir adresi verdi. Yolda bir kez telefonu çalmıştı, arayan Ateş'ti. Kuzey dikiz aynasında şoföre baktıktan sonra telefonunu sessize aldı ve cebine koyup yolları izlemeye başladı. Bir saat sonra araba durmuştu. Kuzey parayı ödedikten sonra arabadan inip kalan yolu yürüdü.

Eve geldiğinde Ateş'i camdan dışarıyı izlerken buldu, büyük ihtimalle geldiğini görmüştü. Elindeki çantayı cam sehpanın üzerine koyduktan sonra Ateş'in yanına adımlamaya başladı. "Güzel manzara."